Pandur (transporter)
Z Wikipedii
Pandur Mannschaftstransportpanzer "Pandur" |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | Austria |
Producent | Steyr-Daimler-Puch A.G. |
Trakcja | kołowa |
Typ | transporter opancerzony |
Załoga | 2 – 3 (załoga) 8 – 10 (desant) |
Historia | |
Prototyp | 1994 |
Lata produkcji | 1996 – nadal |
Dane techniczne | |
Silnik | silnik wysokoprężny, 6-cylindrowy Steyr WD 612 |
Moc | 180 kW przy 2400 obr./min. |
Transmisja | mechaniczna |
Wymiary | |
Długość maksymalna | 5,782 m |
Długość kadłuba | 5,679 m |
Szerokość | 2,50 m |
Wysokość | 1,81 m |
Wysokość maksymalna | 2,689 m |
Prześwit | 0,42 m |
Masa | |
Masa bojowa | 11 500 – 12 750 kg (w zależności od wyposażenia) |
Pojemność zbiorników paliwa | 195 l |
Opancerzenie | |
Osiągi | |
Prędkości maksymalne | |
Na drodze | 110 km/h |
W wodzie | (wersja pływająca) 11 km/h |
Zdolność pokonywania przeszkód | |
Brody bez przygotowania | 1,20 m |
Rowy | 1,8 m |
Ściany pionowe | 0,50 m |
Stoki o nachyleniu do | 70 % |
Zasięg | 650 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Artyleryjskie | 1 armata czołgowa Kenerga kal. 90 mm (wersja AFRSV 90) 1 moździerz kal. 81 mm (wersja AMC 81) 1 działko przeciwpancerne Mk 30 kal. 30 mm (wersja ARSV 30) |
Strzeleckie | 1 karabin maszynowy M2hb lub FN QCB kal. 12,7 mm (wersja ARSV 30) 1 karabin maszynowy FN MAG 58 kal. 7,62 (w pozostałych wersjach uzbrojonych) |
Wyposażenie dodatkowe | |
4 wyrzutnie granatów dymnych kal. 66 mm | |
Użytkownicy | |
Austria, Stany Zjednoczone, Belgia, Kuwejt, Gabon, Słowenia, Czechy, Portugalia |
Pandur – współczesny austriacki kołowy transporter opancerzony
[edytuj] Historia
W 1979 roku w austriackiej firmie Steyr-Daimler-Puch A.G. rozpoczęto prace nad nowym transporterem opancerzonym przystosowanym do współczesnego pola walki. Projekt ten otrzymał nazwę Pandur. Z czasem do współpracy włączono także amerykańską firmę AV Technology International z Chesterfield, szwajcarską MOWAG i hiszpańską General Dynamics Santa Barbara Sistemas (GDSBS) należące do koncernu General Dynamics.
W 1994 roku gotowa była wersja handlowa 6-kołowego transportera Pandur I a w 1995 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną dla armii austriackiej. Transporter ten był przystosowany do wyposażenia w różnego rodzaju uzbrojenie i wyposażenie. Spełniał on wymogi współczesnego pola walki.
W 2001 roku rozpoczęto pracę nad 8-kołową wersją transportera, którą oznaczono jako Pandur II 8x8, a później także na podstawie tej wersji także 6-kołową Pandur II 6x6. Wersja ta jest również przystosowana do pływania.
Rodzaje produkowanych transporterów opancerzonych Pandur ze względu na wyposażenie:
- Pandur MICV 1/127 – bojowy wóz piechoty
- Pandur ATGMC – ruchoma wyrzutnia rakiet przeciwpancernych
- Pandur AMC 81 – transporter opancerzony wyposażony w moździerz kal. 81 mm
- Pandur AAMB – opancerzony wóz medycznych
- Pandur ARSV 25 – opancerzony wóz zwiadowczy, uzbrojony w działko kal. 25 mm
- Pandur ARSV 30 – opancerzony wóz zwiadowczy, uzbrojony w działko kal. 30 mm
- Pandur ARSV 35 – opancerzony wóz zwiadowczy, uzbrojony w działko kal. 35 mm
- Pandur AFRSV 90 – wóz wsparcia ogniowego zwiadu, uzbrojony w armatę kal. 90 mm
- Pandur – opancerzony wóz dowodzenia i łączności
Oprócz wytwórni w Austrii transportery tego typu produkowano dla armii Stanów Zjednoczonych w wytwórni AV Technology International. Licencję na jego produkcję zakupiły również Czechy i Słowenia.
[edytuj] Służba
Pierwsze transportery opancerzone Pandur skierowano do służby w armii austriackiej w 1996 roku, gdzie do chwili obecnej jest 224 transporterów tego typu.
Później 70 transporterów zakupił Kuwejt, 60 Belgia, a także armia USA zamówiła 50 sztuk, które budowane są w zakładach AV Technology International. Słowenia zakupiła 36 sztuk transporterów, a w 2003 roku także licencję na produkcję dalszych 36 w zakładach Sistemska Tehnikay, gdzie będą produkowane pod nazwą Valuk. Gabon zakupił 1 transporter tego typu i zamówił dalsze 20 sztuk.
W styczniu 2005 roku armia czeska zamówiła 234 transportery w wersji Pandur II 8x8, przy czym część ma być produkowana w Czechach. W kwietniu 2005 Portugalia zakupiła tę wersję transportera w ilości 260 sztuk, a ich produkcja odbywać się będzie w Portugalii.
Transportery opancerzone były dotychczas używane bojowo w trakcie misji pokojowych na Cyprze w ramach UNFICYP, na wzgórzach Golan w ramach UNDOF, w Kosowie w ramach KFOR, Afganistanie w ramach ISAF i w Bośni i Hercegowinie.