Philip Kapleau
Z Wikipedii
Philip Kapleau (1912-2004), amerykański buddysta Zen.
[edytuj] Biografia
Urodził się 20 sierpnia 1912 w New Haven w stanie Connecticut w Stanach Zjednoczonych. Po ukończeniu studiów prawniczych przez szereg lat pracował jako reporter sądowy. W 1945 roku został głównym amerykańskim sprawozdawcą sądowym z procesów zbrodniarzy hitlerowskich w Norymberdze i z procesów japońskich zbrodniarzy wojennych w Tokio. Świadectwa zbrodni przedstawione w obu tych procesach głęboko nim wstrząsnęły budząc fundamentalne pytania dotyczące znaczenia życia i śmierci. Porzucił swój zawód i w wieku 41 lat rozpoczął w Japonii praktykę Zen kolejno u trzech wybitnych mistrzów tej dyscypliny. W 1966 zerwał stosunki ze swoim mistrzem, od którego otrzymał Hamon - zerwanie stosunku uczeń-nauczyciel z powodu poważnego sprzeniewierzenia się nauce swego mistrza, a zatem i buddyzmowi. Kapleau powrócił do USA i tam w Rochester w stanie New Jork założył ośrodek Zen. Przy ośrodku afiliowanych jest wiele grup w: USA, Kanadzie, Meksyku, Kostaryce, Kolumbii, Hiszpanii, Niemczech, Szwecji i Polsce. W czasie jego pierwszej wizyty w Polsce w 1975 uformowała się grupa uczniów. W grudniu 1980 roku grupa ta uzyskała status prawny jako Związek Buddystów Zen "Sangha" w Polsce. Rosi Philip Kapleau jest autorem czterech wydanych w Polsce książek: "Trzy filary Zen" (1965), "Koło Śmierci" (1972), "Zen: świt na zachodzie" (1979) i "Ochraniać wszelkie życie" (1980).
