Pistolet maszynowy 100-Shiki
Z Wikipedii
100-Shiki Kikantanju | |
Type 100/2 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Japonia |
Rodzaj | pistolet maszynowy |
Historia | |
Prototypy | 1939 |
Produkcja seryjna | 1942 - 1945 |
Wyprodukowano | 30,000 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 8 mm |
Nabój | 8 x 22 mm Nambu |
Magazynek | łukowy, 30-nab. |
Wymiary | |
Długość | 846/467 mm (Type 100/1 z kolbą rozłożoną/złożoną) 900 mm (Type 100/2 |
Długość lufy | 228 mm |
Masa | |
broni | 3,38/3,92 kg (Type 100/1 niezaładowany/załadowany) 3,84/4,40 kg (Type 100/2 niezaładowany/załadowany) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 335m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 400 strz/min (Type 100/1) 800 strz/min (Type 100/2) |
100-Shiki Kikantanju("一〇〇式機関短銃" Hyaku-shiki kikantanju) - japoński pistolet maszynowy produkowany podczas drugiej wojny światowej.
[edytuj] Historia konstrukcji
W latach dwudziestych rozpoczęto w Japonii prace nad skonstruowaniem pistoletu maszynowego. Pierwsze projekty opracowane pod kierunkiem generała Kijiro Nambu pojawiły się na przełomie lat 1924/25. Jednak pierwsze prototypy były tak niedoskonałe że kolejno były odrzucane w trakcie prób.
W efekcie niepowodzenia prac nad własnymi konstrukcjami pistoletów maszynowych zakupiono niewielkie ilości pistoletów maszynowych SIG M1920 (licencyjny MP18) i MP34/I (zmodernizowany MP28II). Były one używane w czasie walk w Chinach gdzie udowodniły przydatność tego rodzaju broni w czasie walk na małych dystansach.
Doświadczenia chińskie dały nowy impuls pracom nad pistoletami maszynowymi. W 1935 roku Kijiro Nambu opatentował pistolet maszynowy oznaczony jako Type II Model A. Został on odrzucony przez armię ale niewielka ilość tych pistoletów maszynowych zakupiła japońska marynarka wojenna (dla żołnierzy piechoty morskiej). Jednak duża zawodność tej broni spowodowała że dalszych zakupów zaniechano.
W 1939 roku powstał Type III Model A. Po testach, zmodernizowana wersja Type III Model B została przyjęta do uzbrojenia jako pistolet maszynowy Type 100. Produkcję nowego pistoletu maszynowego rozpoczęto w sierpniu 1942 roku. Produkowano wersję z kolbą stałą i z kolbą składaną (obie wersje często oznaczane są jako Type 100/1).
W 1944 roku powstała uproszczona wersja Type 100/2. Była ona produkowana od stycznia 1944 roku do zakończenia wojny.
Z powodu późnego rozpoczęcia produkcji pistoletów maszynowych i niewielkiej jej skali nasycenie jednostek japońskich tego rodzaju bronią było bardzo niskie. Wyprodukowane pistolety maszynowe Type 100 były dostarczane głównie jednostkom elitarnym: spadochroniarzom i piechocie morskiej. Były one używane w trakcie walk o Leyte i na Marianach. Po drugiej wojnie światowej były używane w czasie wojny domowej w Chinach, a później w czasie wojny koreańskiej.
[edytuj] Opis techniczny
Pistolet maszynowy 100-Shiki był indywidualną bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odrzut swobodny zamka. Strzelanie z zamka otwartego seriami. Zasilanie magazynkowe (łukowe magazynki 30 nabojowe). Magazynki były dołączane z lewej strony broni. Lufa w osłonie metalowej, na osłonie lufy był montowany zaczep bagnetu. Przyrządy celownicze składają się z muszki i nastawnego celownika krzywiznowego.
Japońska broń strzelecka z okresu II wojny światowej | |
---|---|
Rewolwery, pistolety i pistolety maszynowe | Karabiny i karabinki |
Meiji 26-Shiki | Nambu Taisho 14-Shiki | 94-Shiki | 100-Shiki | 38-Shiki | 99-Shiki |
Karabiny maszynowe | |
rkm Taishō 11-Shiki | rkm 96-Shiki | rkm 99-Shiki | ckm Taishō 3-Shiki | ckm 92-Shiki | ckm 1-Shiki | wkm 93-Shiki | |
Karabiny przeciwpancerne, miotacze ognia i granatniki | |
97-Shiki | Miotacz ognia Type 100 | Taishō 10-Shiki | 89-Shiki |