PMD-6
Z Wikipedii
| PMD-6 | |
| Państwo | ZSRR |
| Rodzaj | mina przeciwpiechotna |
| Zapalnik | naciskowy |
| Masa | 400 g |
| Wysokość | 65 mm |
| Szerokość | 90 mm |
| Długość | 200 mm |
| Korpus | drewniany |
| Materiał wybuchowy | trotyl, 200 g |
| Użytkownicy | |
| Armia Radziecka | |
PMD-6 (ПМД-6) - radziecka mina przeciwpiechotna bezpośredniego działania. Korpus drewniany, dwuczęściowy. W dolnej części korpusu znajduje się kostka trotylu. Przy jednym końcu dolnej części korpusu znajduje się oś części górnej, przy drugim otwór z zapalnikiem. Nadepnięcie na minę powoduje obrót górnej części korpusu, zgięcie przez jej krawędź zapalnika chemicznego i eksplozję. Masa potrzebna do uruchomienia zapalnika jest stosunkowo niewielka (1-6 kg). Utrudnia to układanie i maskowanie min tego typu (duże ryzyko eksplozji). W czasie II wojny światowej produkowano wersję miny PMD-6 oznaczoną jako PMD-6F w której zamiast trotylu stosowano improwizowany materiał wybuchowy produkowany przez zmieszanie saletry amonowej z olejem napędowym. Po drugiej wojnie światowej produkcję min o zbliżonej konstrukcji uruchomiono między innymi na Węgrzech (M49) i Czechosłowacji (PP-Mi-D).
[edytuj] Bibliografia
- Owen, J.I.H.. Brassey's Infantry weapons of the world. London : Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.
