Polskie Towarzystwo Chemiczne
Z Wikipedii
Polskie Towarzystwo Chemiczne - stowarzyszenie naukowe skupiające osoby zawodowo lub tylko amatorsko związane z chemią. Celem Towarzystwa jest popieranie rozwoju nauk chemicznych i popularyzacja ich wśród społeczeństwa.
Powstało w 1919 roku z inicjatywy Leona Marchlewskiego i przyszłego prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Początkowym celem Towarzystwa było skupienie w jednym miejscu i wzajemne poznanie się chemików pracujących wcześniej w różnych zaborach i za granicą. Działalność Towarzystwa polegała na organizowaniu odczytów, konferencji i wydawaniu pierwszego polskiego czasopisma chemicznego - Roczników Chemii.
Po II wojnie światowej, w 1946 roku, Towarzystwo zostało reaktywowane i kontynuuje do dzisiaj swoją działalność. Obecnie Towarzystwo liczy około 2500 członków. Posiada 20 oddziałów rozmieszczonych przede wszystkim we wszystkich ośrodkach akademickich w Polsce oraz kilkanaście sekcji specjalistycznych. Obecnie wydaje ono trzy czasopisma: Polish Journal of Chemistry (od 1978 r.), Chemia Analityczna (od 1951 r.) i Orbital (od 1991 r.), prowadzi muzeum Marii Skłodowskiej-Curie, organizuje doroczne zjazdy chemików oraz kilkadziesiąt konferencji specjalistycznych rocznie. Oprócz tego, w sekcjach i oddziałach terenowych są organizowane rozmaite konkursy dla młodych chemików (m. in. olimpiady chemiczne od 1955 r.), seminaria i odczyty.
Członkiem PTChem może zostać każdy (również osoby nie mieszkające w Polsce), pod warunkiem znalezienia dwóch członków wprowadzających. Władzą naczelną PTChem jest Zarząd Główny wybierany na walnym zjeździe członków. Oddziały i sekcje posiadają swoje własne zarządy wybierane na podobnych zasadach. Prezesem PTChem jest prof. Paweł Kafarski.
Największą imprezą organizowaną przez PTChem, jest doroczny Zjazd, który jest też największą, chemiczną, konferencją naukową w Polsce (ok. 1000 uczestników).
