Potyczka pod Chotczą
Z Wikipedii
Potyczka partyzancka pod Chotczą - bitwa stoczona przez partyzantów w czasie przebijania się przez linię frontu w październiku 1944 roku
W nocy z 28 na 29 października 1944 roku partyzanci Armii Ludowej i Batalionów Chłopskich (razem około 720 ludzi) przedarli się w boju przez linię frontu pod Chotczą na przyczółku puławskim. Mimo ogromnej przewagi Niemców, nieporozumienia w wyniku czego kolumna partyzancka została ostrzelana także przez Rosjan, wielu rannych i 224 poległych, partyzanci przeszli front i w ciągu kilkunastu dni zostali wcieleni do Ludowego Wojska Polskiego; w szeregach 1.AWP walczyli do zdobycia Berlina.
W udanej próbie przebicia się przez linię frontu brali udział partyzanci 2 Brygady AL „Świt”,10 Brygady AL ”Zwycięstwo” (w rzeczywistości oddział sowiecki sformowany ze zbiegłych z niewoli żołnierzy Armii Czerwonej i b. własowców - pod dowództwem st.lejt. Nikołaja Dońcowa), 2 batalion 1 Brygady AL im. Ziemi Kieleckiej, kompanii Batalionów Chłopskich (BCh) kpt. Henryka Woźniaka ps. „Hiszpan„ ze zgrupowania Jana Sońty „Ośki„ w sile 200 żołnierzy, a ponadto w ostatniej chwili dołączyło 150 zdekonspirowanych działaczy PPR z Chotczy.
