Przekładnia obiegowa

Z Wikipedii

Przekładnia obiegowa - przekładnia zębata, w której jedno(1) lub więcej kół nie ma ustalonej osi obrotu.

Typowa przekładnia obiegowa składa się z kół głównych (1) i (3), zwanych także centralnymi lub słonecznymi oraz kół obiegowych (2) zainstalowanych na jarzmie (4) (zwykle jest ich para lub więcej).

W przekładni takiej mamy trzy możliwości przeniesienia mocy, a co za tym idzie trzy różne wartości przełożenia:

1. Jarzmo (4) jest unieruchomione - napęd przenoszony jest z Kola (1) na koło (3) z pośrednictwem kół obiegowych (2), w tym przypadku ze stałymi osiami.

i = z₃ / z₁

2. Koło (3) jest unieruchomione - napęd przenoszony jest z koła (1) na jarzmo (4), za pośrednictwem kół obiegowych (2).

i = z₁ / (z₁ + z₃)

3. Koło 1 jest unieruchomione - napęd przenoszony jest z koła (3) na jarzmo (4), za pośrednictwem kół obiegowych (2).

i = z₃ / (z₁ + z₃)

Jak widać przekładnia obiegowa może uzyskać dużo większe przełożenia niż zwykła przekładnia zębata.

Szczególnym przypadkiem przekładni obiegowej jest przekładnia różnicowa. W takiej przekładni napęd z jarzma za pośrednictwem kół obiegowych (2 i 2') przenoszone są na dwa koła główne (1) i (3). W takiej przekładni żaden z elementów nie jest unieruchomiony i następuje rozpływ mocy do dwóch odbiorników (np. kół napędowych) zainstalowanych na półosiach kół (1) i (3). Prędkości obrotowe tych kół także dostosowują się do okoliczności. Przekładnie różnicowe stosuje się w pojazdach, w mechanizmach różnicowych.

Przełożenie przekładni różnicowej wynosi:

i = z₃ * z₂ / z₁ * z_2'

Zaletą przekładni obiegowych jest ich zwartość oraz wysokie przełożenia. Wadą natomiast możliwość wystąpienia w nich zjawiska mocy krążącej.