Republika Nowogrodu
Z Wikipedii
Republika Nowogrodu (zw. też Rzeczpospolita Nowogrodzka) (ros. Новгородская феодальная республика) - średniowieczne państwo rozciągające się od Bałtyku do Uralu .
Państwo ze stolicą w Nowogrodzie Wielkim, zwane też przez Rosjan Księstwem Nowogrodzkim (lub Republiką Bojarską). Rozwinęła się tu specyficzna demokracja: zgromadzenie obywateli miasta (wiec), kupców i bojarów, wybierało najemnego władcę - księcia (mogło go też usunąć). Powstało w XI wieku, do XII w. pozostawał największym ruskim miastem, zwanym „Panem Nowogrodem Wielkim”. Po wyjściu obronną ręką z najazdu Tatarów, którzy ugrzęźli w otaczających miasto bagnach, Nowogród wiele ucierpiał od książąt innych ruskich księstw. Od 1389 pozostawał w stosunku lennym do Korony Polskiej, związany osobą brata Jagiełły Lingwena. W 1470 na zasadzie unii (podobnej jak Polski z Litwą) połączone z Polską i Wielkim Księstwem Litewskim. Patriarcha Nowogrodu przyjął na prośbę Kazimierza Jagiellończyka wiarę katolicką i uznał papieża za zwierzchnika kościelnego do tej pory prawosławnego biskupstwa Nowogrodu. W 1478 r. zdobył go władca moskiewski Iwan III, wcielając do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Iwan Groźny złamał ostatecznie jego potęgę – wysłał przeciwko dumnemu grodowi karną ekspedycję, która wymordowała 60 tys. mieszkańców za podpisanie unii państwowej z Polską i Litwą. Iwan Groźny osobiście niszczył mury, szukając skarbów miejscowych. Wkrótce do Moskwy, wywieziono wiele wozów złota i biżuterii. Mordowanie Nowogrodzian trwało 5 tygodni. Były to sceny dantejskie. Ponoć, ludzie cara przywiązywali dzieci do matek i wrzucali do rzeki. Istnieje legenda o gołębiu, który przysiadł na moście. Przerażony tym, co widzi, zamienił się w kamień. Do dziś stoi tam pomnik przedstawiający gołębia naturalnej wielkości.
W XVII wieku Nowogród miał jeszcze pewne znaczenie handlowe, ale stracił i te po założeniu Petersburga.
