Ruch nowoapostolski
Z Wikipedii
Ruch nowoapostolski - nurt w chrześcijaństwie, który pragnął wskrzesić chrześcijaństwo czasów apostołów. Wywodzi się z ruchu w Anglii wokół prezbiteriańskiego pastora Edwarda Irvinga (irvingianizm). Po jego śmierci jego zwolennicy utworzyli w 1835 roku Katolicki Kościół Apostolski, z którego powstał Kościół Nowoapostolski. Na początku lat 60. XIX w. nastąpił dalszy rozwój, który doprowadził do rozszerzenia Kościoła Nowoapostolskiego na wszystkie kontynenty. W Polsce Kościół Nowoapostolski datuje swoje istnienie od roku 1863.
Chrześcijanie nowoapostolscy opierają się na Biblii; wierzą w Trójcę Świętą i w posłannictwo apostołów. Praktykują trzy sakramenty: chrzest wodny udzielany niezależnie od wieku; święte pieczętowanie (udzielanie Ducha Świętego poprzez nałożenie rąk i modlitwę apostoła) oraz świętą wieczerzę (pamiątka męczeńskiej ofiary Jezusa), które poprzedza odpuszczenie grzechów.
