Rydwan
Z Wikipedii
Rydwan – pojazd konny, dwukołowy, z tyłu otwarty, znany od około XXVIII w. p.n.e. na całym Bliskim Wschodzie, i w Egipcie od około XX w. p.n.e. w Grecji, wspomina o nim już Homer, później także w Rzymie. Mógł być zaprzężony w dwa konie - wtedy zwał się bigą, lub w cztery i wtedy nazywał się kwadrygą. Jechały nim stojąc zazwyczaj dwie osoby.
Rydwanu używano w różnych celach. Jako wóz bojowych, powadzony był przez woźnicę a drugi wojownik strzelał z łuku, walczył mieczem i rzucał włócznią. Niektórzy zeskakiwali z wozu i walczyli także pieszo. Z momentem wprowadzenia zamkniętych formacji bojowych wycofano go z pola walki. Od początku rydwan służył także do polowań. W Grecji i Rzymie służył głównie do wyścigów w czasie igrzysk, w cyrkach a także w celach kultowych i reprezentacyjnych.
Rydwan był atybutem bogów i bogiń:
- Afrodyta - miała rydwan zaprzężony w gołębie;
- Demeter - miała rydwan zaprzężony w skrzydlate smoki;
- Hera - miała rydwan zaprzężony w pawie;
- Kybele - miała rydwan zaprzężony w lwy;
- Dionizos - miał rydwan zaprzężony w pantery;
- Helios - miał rydwan zaprzężony w 7 koni;
- Pluton - miał rydwan zaprzężony w kare konie;
- Posejdon - miał rydwan zaprzężony w hipopotamy.
Specjalnym typem rydwanu był currus.
