Scyntylator

Z Wikipedii

Scyntylator - materiał emitujący światło podczas przenikania przez niego promieniowania.

Scyntylator to materiał, który pochłania energię promieniowania jonizującego (np. gamma, beta, promieniowanie neutronowe), a następnie emituje światło widzialne. Działanie jego jest podobne do fosforyzujących wskazówek zegarka, inne jest jedynie promieniowanie, które wzbudza materiał do świecenia.

Scyntylatory dzielą się na ciekłe i stałe. Ciekły scyntylator powstaje poprzez rozpuszczenie stałego w rozpuszczalniku organicznym, takim jak ksylen czy etanol, ponieważ tego rodzaju rozpuszczalniki są całkowicie przezroczyste dla promieniowania emitowanego przez scyntylator, tj. nie pochłaniają go.

Często do scyntylatora podłącza się układ rejestrujacy i wzmacniajacy emitowane światło, najczęściej fotopowielacz. Układ scyntylator - fotopowielacz może być bardzo czuły, może wykryć nawet pojedyncze błyski i jest bardzo szybki, tj. pozwala rejestrować szybkie zmiany strumienia cząstek w funkcji czasu. Inne detektory pozwalają często tylko zarejestrowac sumaryczną liczbę cząstek, ale nie potrafią określić, jak zmieniała się ta liczba w czasie.

Takie układy stanowią część rejestracyjną powszechnie stosowanych w medycynie tomografów komputerowych

Większość materiałów świeci podczas promieniowania i dlatego np. światłowody robi się z materiału maksymalnie odpornego na scyntylację, aby unikać zakłóceń.