Sippalgido

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Sippalgido - dawna sztuka walki koreańskiego pochodzenia. Jak w wielu sztukach walki, do oznacza drogę. Sippalgi albo sibpalki oznacza "18 technik".

Jak wskazuje nazwa stylu, składa się on z 18 technik walki. Trzy z nich obejmują walkę "pustymi rękami", czyli bez broni, a pozostałych 15 używa broni.

Obecnie głównym przedstawicielem tej sztuki walki jest Koreańczyk mieszkający w Buenos Aires, w Argentynie. Jego nazwisko to Soo Nam Yoo. Przywiózł on do Argentyny styl ion by ryu - jeden z pięciu stylów sippalgido.

[edytuj] Charakterystyka sippalgido

Sippalgido jest sztuką walki pochodzenia koreańskiego z korzeniami mongolskimi. Sippalgi po koreańsku oznacza "18 technik", do jest drogą poznania. Tak więc sippalgido można przetłumaczyć jako "drogę poznania 18 technik walki".

[edytuj] Różnice między sippalgido a innymi stylami walki

Można zaboserwować wiele rozmaite różnice między sippalgido a innymi sztukami walki.

Sippalgido jest sztuką walki z kodeksem bojowym, tym różni się od wszystkich sportów walki. Punkty i turnieje nie wiodą do zgłebienia sztuki. Sippalgido jest sztuką poznania siebie, nieskończoną drogą, sposobem na życie. Przeznaczeniem sippalgido jest obrona w sytuacji życia lub śmierci. Tymi koncepcjami sippalgido różni się od kick-boxingu, od boksu, od boksu tajskiego, od Vale Tudo, od K-1 i wersji sportowych karate i taekwondo.

Sippalgido jest sztuką totalnie strategiczną, szukającą w każdej walce przewagi nad przeciwnikiem. Zwraca uwagę na czynniki zewnętrzne i akcje innych osób w walce. Inne sztuki walki są zupełnie taktyczne, zajmując się tylko perfekcją techniczną, która być może nigdy nie przyjdzie. W tym względzie sippalgido całkowicie różni się od karate.

Będąc całkowicie strategiczną sztuką walki, sippalgido korzysta z technik twardych i miękkich. Stosuję się tu zasadę "yin-yang", jak w wushu. Sippalgido różni się od aikido, które korzysta wyłącznie z technik łagodnych, a od karate różni się, gdyż posiasa ono techniki całkowicie twarde.

Sippalgido zaczyna się nauczaniem bezpośrednim, by uczeń po trzech miesiącach praktyki mógł się obronić. To przybliża tę sztukę walki do Wing Chun, a oddala ją od tradycyjnego wushu, aikido, judo, jiu-jitsu, karate czy taekwondo. W sippalgido stosuje się różne rodzaje broni. Stanowi to o różnicy z taekwondo, aikido, judo i tego typu sportami walki.

Sippalgido jest sztuką kompletną, w której nie używa się jedynie nóg, pięści, walki w pozycji stojącej, ciosów, walki bronią białą, walki kijem. Używa się wszystkiego, czego można użyć. Praktyk sippalgido może użyć każdego obiektu jako broni.