Spółgłoska nosowa
Z Wikipedii
Sposób artykulacji |
---|
ze względu rodzaj przegrody: |
Spółgłoski zwarte |
Spółgłoski zwarto-szczelinowe |
Spółgłoski szczelinowe |
Spółgłoski zwarto-otwarte:
|
Spółgłoski półotwarte |
ze względu na jamy kanału głosowego: |
Spółgłoski ustne |
Spółgłoski nosowe |
Ze względu na typ artykulacji ustnej: |
Spółgłoski środkowe |
Spółgłoski boczne |
Ze względu na mechanizm przepływu powietrza |
Spółgłoski wydechowe, płucne |
Mlaski |
spółgłoski glottalizowane |
Zobacz też: klasyfikacja spółgłosek, miejsce artykulacji, narząd artykulacji |
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) to nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artyklucyjną cechą jest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj. podniebiennie miękkie zostaje opuszczone. Wśród spółgłosek zwartych występują spółgłoski, które różnią się tylko opozycją ustna vs. nosowa.
[edytuj] Lista spółgłosek nosowych
- [m] - dźwięczna spółgłoska dwuwargowa
- [ɱ] - dźwięczna spółgłoska wargowo-zębowa
- [n] - dźwięczna spółgłoska przedniojęzykowo-zębowa
- [ɳ] - dźwięczna spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa z retrofleksją
- [ɲ] - dźwięczna spółgłoska środkowojęzykowo-podniebienna
- [ŋ] - dźwięczna spółgłoska tylnojęzykowo-miękkopodniebienna
- [ɴ] - dźwięczna spółgłoska języczkowa