Struga Toruńska
Z Wikipedii
Struga Toruńska - rzeka w województwie kujawsko-pomorskim, jest prawostronnym dopływem Wisły. Długość jej wynosi 51,5 km, bierze ona swój początek z jeziora Wieldządz, na wysokości 100 m n.p.m. na Pojezierzu Chełmińskim, a jej średni spadek wynosi 1,26 stopnia.
W przeszłości rzeka ta była nazywana Postolsk (w języku niemieckimi Bostoltz) i Mokra, współcześnie często Bacha. Struga zasila wodami jeziora: Płużnickie, Wieczno i Mlewieckie. Nad strugą zostało ulokowanych wiele miejscowości: Płużnica, Zajączkowo, Węgorzyn, Kiełbasin, Gostkowo, Lipniczki i Grębocin. Z Wisłą łączy się w Toruniu. Bieg strugi, w okresie kilku ostatnich wieków, uległ daleko idącym zmianom wskutek gospodarczej działalności człowieka. Struga ta do XIII w. uchodziła wyłącznie do rzeki Drwęcy, potem Krzyżacy dokonali rozdziału wód Strugi Toruńskiej, część kierując wykonanym przez siebie sztucznym kanałem do Torunia. Doprowadzona w ten sposób woda do miasta zasilała fosy zamkowe, umożliwiała pracę młynom miejskim i browarom. Druga część wód Strugi Toruńskiej płynęła swym pierwotnym korytem przez Bielawy, uchodząc pod Lubiczem do Drwęcy. Ta część obecnie znana jest pod nazwą Struga Lubicka. Tak więc w chwili obecnej w miejscowości Grębocin następuje rozdział wód na Strugę Lubicką uchodzącą do Drwęcy i na Strugę Toruńską, uchodzącą do Wisły. W granicach Torunia Struga wpada do stawu zwanego "Kaszownikiem", a dalej płynie krytymi kanałami pod miastem. Uchodzi do Wisły dwiema odnogami.
