Wikipedysta:Swoj/brudnopis

Z Wikipedii

Zakapiory l.mnoga od zakapior z rosyjskiego zakapior - zbój

Słowo, którym przyjęto określać zamieszkujących Bieszczady ludzi wyróżniających się oryginalnym stosunkiem do przyrody i cywilizacji. W zdecydowanej większości zakapiory to ludzie, którzy w Bieszczady przybyli z terenu całej Polski. Ich status zawodowy i materialny był zróżnicowany. Byli wśród nich ludzie wykształconymi, zajmującymi stanowiska, artyści, młodzież szukająca swobody a także uciekinierzy od obowiązków i odpowiedzialności. Wyróżniała ich pogarda dla zdobyczy materialnych i niechęć do pozostawania w jakichkolwiek zależnościach. Szukali swobody tak od obowiązków zawodowych jak i rodzinnych – stąd ocena moralna zakapiorów nie jest jednoznaczna. Bytowali zwykle w trudnych warunkach bez dostępu do zdobyczy cywilizacyjnych. Często w samodzielnie skleconych szałasach, opuszczonych schroniskach, czy zrujnowanych domostwach. Na zaspokojenie najbardziej podstawowych potrzeb życiowych zdobywali środki pracując (przeważnie dorywczo) przy robotach leśnych. Unikając jednak jakichkolwiek sformalizowanych zależności woleli skromne środki pozyskiwać trudniąc się zbieractwem lub twórczością artystyczną ( o ile posiadali odpowiednie zdolności ). Zbieracze żyli, w rytm zmieniających się pór roku zbierając: dojrzewające owoce i grzyby. Zimą trudnili się poszukiwaniem zrzutów poroża zwierzyny leśnej. Ci którzy mieli zdolności artystyczne żyli ze sprzedaży własnoręcznie wykonanych pamiątek sprzedawanym turystom. Były to przeważnie rzeźby w drewnie. Najprawdopodobniej trudne warunki bytowania, pchały wielu z nich w uzależnienie od alkoholu. Andrzej Wasielewski – Połonia nieżyjący już rzeźbiarz i malarz – człowiek niezwykle oryginalny , jako jeden z pierwszych posługiwał się określeniem zakapior dla nazwania opisywanych ludzi. Przy czym uważał, że określenie zakapior przysługuje tylko tym, którzy podjęli niewątpliwy trud i ponosili konsekwencje bycia człowiekiem swobodnym w Bieszczady. Sam też za zakapiora się uważał i starała się określeniu temu nadać swoisty wyraz. Z czasem zaczęło w Bieszczady przybywać ludzi oryginalnych, tworzących nie tyle większe lub mniejsze dzieła artystyczne ile wpływających na klimat Bieszczady. W Bieszczadach znajdywali miejsce gdzie mogli realizować swoje pasje twórcze a ich poziom artystyczny weryfikowany jest nie przez sformalizowana krytykę, lecz przez autentyczny społeczny odbiór. W motywach ich pojawienia się w Bieszczady można czasem dopatrzyć się pewnych podobieństw do opisanych wyżej zakapiorów , jak choćby dążenie do swobody, ucieczka od cywilizacji. Stąd stosunkowo łatwo rozszerzyć można było znaczenie określenia zakapior. Na początku lat 2000 powstała idea - z jednej strony integracji środowisk twórczych w Bieszczady a z drugiej strony pozbawienia określenia zakapior negatywnego znaczenia. W roku 2004 z inicjatywy , mieszkającego nad Zalew Soliński w Polańczyk, pustelnika Jano Darecki, zorganizowano I Bieszczadzki Zlot Leśnych Ludzi „Zakapiory 2004”. W zlocie tym uczestniczyli: pionierzy osadnictwa w Bieszczady, typowe zakapiory o cechach opisanych na wstępie, artyści żyjący i tworzący w Bieszczady, ludzie znani ze swoich oryginalnych działań oraz zainteresowani – w szerokim tego słowa rozumieniu – Bieszczady. Podjęto próbę nadania określeniu zakapior innego znaczenia, według którego zakapior to człowiek swobodny, zakochany w Bieszczady, na co dzień obcujący z przyrodą, szukający w niej inspiracji do wszelakich działań, tworzący w różnych dziedzinach. Spotkana Zakapiorów zaczęto odbywać cyklicznie. --Swoj 11:36, 24 mar 2007 (CET)