Szarota norweska

Szarota norweska

Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Rodzaj	szarota
Gatunek	szarota norweska
Nazwa systematyczna
Gnaphalium norvegicum Gunnerus
Synonimy
G. sylvaticum L. subsp. norvegicum (Gunnerus) Rouy Omalotheca norvegica (Gunnerus) Sch. Bip. & F.W.Schultz

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Szarota norweska

Szarota norweska (Gnaphalium norvegicum Gunnerus) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. Gatunek subalpejski. W Polsce występuje wyłącznie w Sudetach i Karpatach. Jest tam dość pospolity. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy lub zadomowiony.

Liście: Ulistnienie skrętoległe. Liście lancetowate, stopniowo przechodzące w ogonek. Mają wyraźnie widoczne 3 nerwy , co jest istotna cechą przy rozróżnianiu od podobnych gatunków. Wszystkie liście są mniej więcej tej samej wielkości, środkowe liście na łodydze są zaostrzone. Wszystkie są obustronnie filcowate (na spodniej stronie nieco silniej) i mają szarobiały odcień.

Kwiaty: Kwiatostan złożony: niewielkie koszyczki tworzące kłos na szczycie pędów. Listki okrywy dzwonkowatego koszyczka mają czarnobrunatne szerokie obrzeżenie i długość co najwyżej 1/3 długości koszyczka. Zewnętrzne listki okrywy mają grzbiety zielone i są pokryte wełnistymi włoskami. Zewnętrzne żeńskie kwiaty w koszyczku są nitkowate i wyrastają w kilku szeregach. Kielich przekształcony w pappus o zrośniętych nasadach. Kwitnie od lipca do września.

Biotop, wymagania: Świetliste lasy, polany, hale, skały. Zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym. Występuje od regla dolnego po piętro alpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Nardion, Ass. Hieracio alpini-Nardetum, Ass. Calamagrostietum villosae (tatricum).