Szymon Winawer
Z Wikipedii
Szymon Winawer (ur. 6 marca 1838 w Warszawie, zm. 29 listopada 1919 w Warszawie) - najwybitniejszy polski szachista XIX wieku, czołowy szachista świata w latach osiemdziesiątych dziewiętnastego stulecia. Pochodził z zamożnej kupieckiej rodziny, miał dziewięciu braci. Studiował prawo, lecz studiów nie ukończył z konieczności zajęcia się rodzinnym interesem. Jako młodzieniec lubił odwiedzać warszawskie kawiarnie, w których zawsze można było spotkać chętnego do partii szachów. Na początku lat sześćdziesiątych był już jednym z najsilniejszych szachistów w Warszawie. Był zupełnym amatorem. Twierdził, że nie przeczytał ani jednej książki szachowej.
Na arenie międzynarodowej Winawer zadebiutował w 1867 roku, w pierwszym swoim występie odnosząc duży sukces. Na turnieju w Paryżu podzielił drugie miejsce z przyszłym mistrzem świata Wilhelmem Steinitzem. Od tego czasu grywał w turniejach szachowej elity, spotykając się na równych prawach z najsilniejszymi szachistami świata. Mocno zaangażowany w prowadzenie kupieckich interesów, pozostawał szachistą amatorem. Jeździł na międzynarodowe turnieje rzadziej niż inni wielcy szachiści, odniósł jednak kilka spektakularnych sukcesów na najwyższym poziomie. Wspólnie z Johannesem Zukertortem wygrał turniej w Paryżu w 1878 roku, wyprzedzając m.in. Josepha Blackburne'a, Henry'ego Birda i Adolfa Anderssena. Cztery lata później w Wiedniu podzielił pierwsze miejsce ze Steinitzem, w pokonanym polu pozostawiając m.in. Zukertorta, Blackburne'a, Louisa Paulsena i Michaiła Czigorina. W 1883 roku zwyciężył w turnieju w Norymberdze, przed Josephem Blackburnem.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Te rezultaty sytuowały Winawera w ścisłej światowej czołówce, jednak najwidoczniej nie traktował on szachów jako życiowego powołania. W 1883 roku porzucił szachy turniejowe na długi czas. Nie brał udziału w międzynarodowych turniejach prawie przez dziesięć lat. Tak długi rozbrat z szachami nie mógł pozostać bez wpływu na poziom jego gry. Pod koniec wieku rozegrał kilka turniejów, lecz nigdy już nie wrócił do formy z lat osiemdziesiątych. Do końca życia cieszył się jednak zasłużoną estymą, w 1914 roku otrzymał zaproszenie na sławny turniej arcymistrzowski w Petersburgu, jednak z zaproszenia nie skorzystał.
Wielu szachistów nazwisko wybitnego polskiego mistrza kojarzy przede wszystkim z obroną francuską. Ważny wariant tego otwarcia (w notacji algebraicznej):
- 1. e4 e6
- 2. d4 d5
- 3. Sc3 Gb4
nosi nazwę wariantu Winawera. Swoją popularność otwarcie to zawdzięcza głównie pracom Michaiła Botwinnika.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Szymon Winawer – wybrane partie szachowe
