T18 Boarhound
Z Wikipedii
T18 Boarhound, amerykański ciężki samochód pancerny wyprodukowany w małych ilościach dla Armii brytyjskiej w czasie II wojny światowej.
[edytuj] Historia
W czerwcu 1941 Armia amerykańska ogłosiła konkurs na średni i ciężki samochód opancerzony. Jako średni samochód pancerny został wybrany T17 Armored Car, a jako ciężki T18 którego prototyp został wyprodukowany w zakładach Yellow Coach w 1942. Był to duży ośmiokołowy pojazd z napędem na wszystkie osiem kół, w czego cztery koła były sterowane. Samochód został wyposażony w bardzo gruby pancerz, jego masa własna wynosiła aż 26 ton, mniej, więcej tyle co współczesnych mu czołgów średnich. Początkowo samochód został uzbrojony w armatę 37 mm umieszczoną w wieży gdzie znajdował się także karabin maszynowy 7,62 mm, drugi karabin znajdował się w kadłubie samochodu. Już po powstaniu prototypu okazało się, że działo 37 mm było niewystarczająca jako armata przeciwpancerna i zaprojektowano wersję samochodu T18E2 uzbrojoną w brytyjską armatę 6-funtową (57 mm).
Armia amerykańska nie zamówiła ani jednego egzemplarza tego pojazdu, za to Armia brytyjska złożyła zamówienie na 2500 samochodów tego typu jednak bardzo wysokie koszty produkcji i kiepskie możliwości terenowe spowodowały skasowanie projektu po wybudowaniu zaledwie 30 egzemplarzy. Pojazd ten nigdy nie został użyty bojowo.
Jedyny istniejący egzemplarz T18 znajduje się w Muzeum Wojsk Pancernych w Bovington.
[edytuj] Wersje T18
- T18 - pierwsza wersja z armatą 37 mm
- T18E1 - wersja sześciokołowa, nie weszła do produkcji
- T18E2 - wersja z armatą 6-funtową
