Teflon

Z Wikipedii

Teflon - nazwa handlowa polimeru o nazwie systematycznej: politetrafluoroetylen -[-CF₂-CF₂-]_n- (PTFE). Ten sam polimer znany jest w Polsce również pod nazwą tarflen, którą stosują Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach S.A.. Inna nazwa handlowa to fluon.

Tworzywo to wynalazł w 1938 roku Roy J. Plunkett w laboratorium DuPonta, w Jackson w USA. Synteza teflonu została opatentowana przez firmę DuPont w 1956 r. Patent ten już dawno wygasł, jednak nazwa "teflon" jest wciąż znakiem towarowym tej firmy i inni producenci tego polimeru nie mają prawa się tą nazwą posługiwać. Firma DuPont opatruje tą nazwą nie tylko politetrafluoroetylen lecz także inne polimery i kopolimery poliolefinowe z dużą zawartością merów -[CF₂CF₂]-, które łącznie tworzą rodzinę kilkuset różnych produktów.

Politetrafluoroetylen jest najczęściej produkowany w procesie emulsyjnej polimeryzacji tetrafluoroetylenu: (CF₂=CF₂):

synteza teflonu

która prowadzi do otrzymania ściśle liniowych cząsteczek o masach cząsteczkowych rzędu 1 000 000 (jeden milion) g/mol.

W wyniku tego procesu otrzymuje się emulsję tego polimeru w benzynie lub eterze naftowym, którą można przerabiać na granulat lub stosować po zatężeniu jako środek do pokrywania powierzchni lub dodawania do np: smarów.

[edytuj] Właściwości

Czysty politetrafluoroetylen jest całkowicie nietopliwy i zaczyna rozkładać się w temperaturze 327°C. W temperaturze ok. 260°C przechodzi z fazy krystalicznej do fazy condis, w której staje się przezroczysty i dość miękki - ale nie płynny.

Jedną z najważniejszych cech PTFE jest jego wyjątkowo mała energia powierzchniowa, dzięki czemu ma on dobre własności smarujące, oraz nie przywierają do niego żadne zanieczyszczenia. Inną ważną własnością PTFE jest jego wysoka odporność chemiczna. Praktycznie nie reaguje on ani nie rozpuszcza się w niczym oprócz stężonego kwasu fluorowodorowego.

Ze względu na nietopliwość PTFE nie można go obrabiać w typowy dla tworzyw sztucznych sposób (np: przez wytłaczanie lub wtrysk) lecz trzeba stosować techniki spiekania proszku - podobne do stosowanych w materiałach ceramicznych.

Inne odmiany teflonu, zawierające obok merów -[-CF₂-CF₂-]_n także mery zawierające atomy wodoru, są topliwe i dzięki temu można je przerabiać tradycyjnymi metodami, ale mają one gorsze własności termiczne, chemiczne i powierzchniowe od czystego PTFE.

[edytuj] Zastosowanie

• Składnik smarów
• Wyściełanie aparatury chemicznej
• Produkcja materiałów dla ubrań CUG używanych w straży pożarnej oraz zakładach przemysłowych posiadających kontakt ze środkami chemicznymi
• Produkcja rur i kształtek urządzeń pracujących w ekstremalnych warunkach
• Powłoki zapobiegające przywieraniu w sprzętach gospodarstwa domowego i innym
• Materiały uszczelniające w postaci nici, taśm.
• Kolczyki do piercingu.
• Implanty przy rekonstrukcjach twarzy.