Temperatura krytyczna

Z Wikipedii

Temperatura krytyczna to temperatura, powyżej której dana substancja może znajdować się tylko w stanie gazowym, tzn. niemożliwe jest skroplenie gazu pomimo wzrostu ciśnienia.

Temperaturze krytycznej odpowiada ciśnienie krytyczne.

Pojęcie temperatury krytycznej odnosi się również do innych przejść fazowych. Przykładem temperatury krytycznej jest temperatura Curie, w której układ magnetyczny przechodzi z fazy ferromagnetycznej do fazy paramagnetycznej.

Pierwiastek Temperatura krytyczna Argon -122.29°C (150.86 K) Arsen 1400°C (1673.15 K) Azot -146.9°C (126.25 K) Brom 315°C (588.15 K) Chlor 143.8°C (416.95 K) Fluor -128.85°C (144.3 K) Fosfor 721°C (994.15 K) Hel -267.96°C (5.19 K) Jod 546°C (819.15 K) Krypton -63.7°C (209.45 K) Ksenon 16.58°C (289.73 K) Neon -228.75°C (44.4 K) Tlen -118.57°C (154.58 K) Radon 105°C (378.15 K) Rtęć 1493°C (1750.15 K) Selen 1493°C (1766.15 K) Siarka 1041°C (1314.15 K) Wodór -240.17°C (32.98 K)

Związek Temperatura krytyczna Acetylen -36°C (237.15 K) Alkohol etylowy 243.1°C (516.25 K) Amoniak 132.4°C (405.55 K) Dwutlenek węgla 31°C (304.15 K) Eter etylowy 193.8°C (466.95 K) Metan -82°C (191.15 K) woda 374.2°C (647.35 K)

Zobacz też: stan skupienia materii, punkt krytyczny