Torpeda parogazowa
Z Wikipedii
Torpeda parogazowa - torpeda z napędem śrubowym, w którym śruba jest napędzana turbiną zasilaną parą i gazami spalinowymi powstałymi w procesie spalania alkoholu lub nafty pod wysokim ciśnieniem z dostępem wody.
Ten rodzaj napędu został po raz pierwszy zastosowany w Wielkiej Brytanii na przełomie wieków XIX i XX i był stosowany aż do końca II wojny światowej. Pozwalał przenosić duże i ciężkie głowice (kilkaset kilogramów) z dużymi prędkościami (nawet ponad 40 węzłów) na dystansy nawet do kilku kilometrów. Jej głównym mankamentem był wyraźnie widoczny speniony ślad torowy na wodzie powstały z resztek gazów napędowych. Ślad ten był ostrzeżeniem dla atakowanych statków oraz zdradzał pozycję zanurzonego okrętu podwodnego.