Willi Mentz
Z Wikipedii
Willi Mentz (ur. 30 kwietnia 1904) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozów zagłady Treblinka i Sobibor oraz SS-Unterscharführer. Ze względu na swoje okrucieństwo otrzymał od więźniów przydomek "Frankenstein".
Urodził się w Schönhagen, z zawodu robotnik niewykwalifikowany i mleczarz. Przed wstąpieniem do NSDAP (1932) należał do jednostki policji. W latach 1940-1942 pracował w centrach akcji T4 w Grafeneck i Hadamarze.
Od czerwca lub lipca 1942 do listopada 1943 Mentz należał do załogi obozu zagłady przeznaczonego do masowej eksterminacji Żydów w Treblince w okupowanej Polsce. Był szefem tzw. Kommanda Rolniczego (Landwirtschaftskommando) oraz stał na czele "Lazarettu" (była to część placu ogrodzona drewnianym parkanem, przy bramie wisiała flaga Czerwonego Krzyża). W lazarecie tym mordowano wszystkie kobiety, dzieci i starców, którzy nie byli w stanie dojść do komór gazowych. Mentz i inni esesmani strzelali ofiarom w tył głowy i wrzucali je (często nawet jeszcze żywe) do płonących dołów. Mentz, zwykle ubrany w biały lekarski fartuch, był jednym z największych oprawców obozowych (stąd jego przydomek).
Zeznania ocalałego więźnia Treblinki Rajzmana przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, opisujące zachowanie Mentza w Treblince: Menz, który specjalizował się w mordowaniu wszystkich ludzi sprowadzonych do Lazaretu, nikomu innemu nie powierzyłby swojej pracy (...). Do tego budynku przyprowadzono raz 10-letnią dziewczynkę z 2-letnią siostrą. Kiedy starsza dziewczynka zobaczyła, że Menz wyciąga rewolwer, aby zastrzelić jej siostrę, rzuciła się na niego z płaczem pytając, dlaczego chce to zrobić. Nie zabił małej; wrzucił ją żywcem do płonącego dołu, a potem zabił starszą. Trudno określić dokładną liczbę ofiar Mentza, z całą jednak pewnością należy ją liczyć w tysiącach.
W grudniu 1943 przez krótki okres pełnił także służbę w obozie zagłady Sobibor. Następnie przeniesiono go do Włoch, gdzie brał udział w akcji "R" (prześladowaniach miejscowych Żydów i partyzantów). Po 1945 Mentz pracował w RFN jako mleczarz. Ostatecznie jednak stanął przed zachodnioniemieckim sądem w Düsseldorfie w procesie załogi Treblinki (1964-1965). Za zbrodnie wojenne i przeciw ludzkości Willi Mentz skazany został na dożywocie (najwyższy wymiar kary).