Województwo wołyńskie (I Rzeczpospolita)
Z Wikipedii
 |
|
| Herb | |
 |
|
| Nazwa łacińska | Palatinatus Volhynensis |
| Istniało | 1569–1795 |
| Prowincja | Małopolska |
| Stolica | Łuck |
| Sejmik | Łuck |
| Wojewoda | Zobacz: wojewodowie wołyńscy |
| Powierzchnia | 38 300 km² |
| Liczba powiatów | 3 |
| Liczba senatorów | 3 |
Województwo wołyńskie – województwo Korony I Rzeczypospolitej, część Małopolski, utworzone na sejmie lubelskim w 1569 r. z przyłączonego do Korony Wołynia. Istniało do III Rozbioru Polski w 1795 r. Herbem województwa był biały krzyż w czerwonym polu z tarczą sercową z białym orłem. Senatorów większych było w województwie wołyńskim trzech: biskup łucki, wojewoda i kasztelan wołyńscy. Województwo dzieliło się na trzy powiaty: łucki, włodzimierski i krzemieniecki. Każdy z tych powiatów miał swoje starostwo grodowe w mieście powiatowym. Sejmikowało zaś województwo w Łucku, obierając z każdego powiatu po dwóch posłów sejmowych i jednym deputacie.
[edytuj] Wojewodowie
- Janusz Ostrogski (od 1558)
- Aleksander Czartoryski (od 1566)
- Aleksander Ostrogski (od 1593)
- Adam Aleksander Sanguszko (1630-1653)
- Mikołaj Jerzy Czartoryski (od 1657)
- Michał Jerzy Czartoryski (od 1661)
- Mikołaj Hieronim Sieniawski (od 1679)
- Jan Stanisław Jabłonowski (1693-1697)
- Stanisław Ledóchowski
- Michał Potocki (od 1726)
- Franciszek Salezy Potocki (1755)
- Józef Kanty Ossoliński (1757-1775)
To jest tylko zalążek artykułu związanego z historią, Ukrainą i Polską. Jeśli możesz, rozbuduj go.
| Wielkopolska brzesko-kujawskie • chełmińskie • gnieźnieńskie • inowrocławskie • kaliskie • łęczyckie • malborskie • mazowieckie • płockie • pomorskie • poznańskie • rawskie • sieradzkie |
