Zarządzanie dziedzictwem archeologicznym
Z Wikipedii
Zarządzanie dziedzictwem archeologicznym (ang. archaeological heritage management lub archaeological resource management) – transdycyplinarna dziedzina teorii i praktyki dotycząca sposobów wykorzystania dziedzictwa archeologicznego w taki sposób, aby uzyskać możliwie jak największą długoterminową korzyść dla obecnych pokoleń, ale z zachowaniem możliwości spełniania przez dziedzictwo archeologiczne potrzeb i aspiracji także pokoleń przyszłych.
Inaczej mówiąc zarządzanie dziedzictwa archeologicznego jest podejmowaniem decyzji w kwestii tego, co z materialnego dziedzictwa archeologicznego ludzkości zostanie zachowane oraz w jaki sposób będzie ono wykorzystywane obecnie i w przyszłości.
W Polsce zarządzanie dziedzictwem archeologicznym jest dyscypliną nową i mało znaną. Nauczane jest jako specjalność w ramach studiów w zakresie archeologii jedynie na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Bibliografia:
Z. Kobyliński, Teoretyczne podstawy konserwacji dziedzictwa archeologicznego, Warszawa 2001.
