อังกฤษบริเตน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ภาษาถิ่น |
| อังกฤษ |
| อังกฤษบริเตน |
| อังกฤษเครือจักรภพ |
| อังกฤษอิงแลนด์ |
| อังกฤษอเมริกัน |
| อังกฤษออสเตรเลีย |
| อังกฤษไทย |
อังกฤษบริเตน หรือ ภาษาอังกฤษแบบบริเตน (British English : BrE) เป็นคำที่ใช้แยกแยะรูปแบบของภาษาอังกฤษที่ใช้ในหมู่เกาะบริเตน (British Isles) และที่ใช้ในภูมิภาคอื่นๆ
คำว่า "อังกฤษบริเตน" นี้ ยังหมายรวมถึงภาษาถิ่นย่อยทั้งหมดของภาษาอังกฤษ ทั้งที่ใช้ในหมู่เกาะบริเตนทั้งหมด, สกอตแลนด์, ไอร์แลนด์ และเวลส์ ด้วย คำนี้มักจะนิยมใช้เป็นพิเศษในหมู่ชาวอเมริกัน (รวมทั้งนักภาษาศาสตร์ และนักเขียนพจนานุกรม ด้วย) ส่วนชาวอังกฤษนั้น ปกติแล้วจะใช้คำว่า "ภาษาอังกฤษมาตรฐาน" (Standard English) หรือเรียกสั้นๆ ว่า "ภาษาอังกฤษ" (English) เท่านั้น
ความแตกต่างเด่นที่สุดของภาษาอังกฤษแบบบริเตน กับอเมริกาคือ แบบบริเตนจะออกเสียงคำอย่างตรงตัว a จะออกเป็น อา ตรงๆ ไม่ออกว่า แอ เหมือนอเมริกา เสียง t จะเน้นมาก และชาวสหราชอาณาจักรจะไม่นิยมการออกเสียงตัว r ถึงออกก็เพียงออกไปนิดเดียว เช่น actor อเมริกาจะออกว่า แอกเตอร์ แต่อังกฤษจะออกว่า อักทอร์ นอกจากนั้นอังกฤษแบบบริเตนจะออกเสียงลงคอดั่งเช่นภาษาเยอรมันและภาษาฝรั่งเศส เช่นคำว่า schedule ซึ่งอังกฤษบริเตนจะมีออกเสียงลงคอตรงท่อน sche ซึ่งเป็นเสียงผสมระหว่าง ซ กับ ค
 |
อังกฤษบริเตน เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ อังกฤษบริเตน ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
