อุณรุทร้อยเรื่อง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
![]() |
|
อุณรุทร้อยเรื่อง | |
---|---|
กวี : | คุณสุวรรณ |
ประเภท : | บทละคร |
คำประพันธ์ : | กลอนบทละคร |
ความยาว : | 121 คำกลอน |
สมัย : | รัตนโกสินทร์ |
ปีที่แต่ง : | ราวต้นรัชกาลที่ 4 |
ชื่ออื่น : | |
ลิขสิทธิ์ : | |
![]() |
อุณรุทร้อยเรื่อง เป็นวรรณคดีขนาดสั้น แต่งในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ มีชื่อเสียงรู้จักกันดีในหมู่ผู้นิยมบทกลอน ประพันธ์โดย คุณสุวรรณ กวีหญิงผู้มีชื่อเสียงมากท่านหนึ่งในแวดวงวรรณคดีของไทย
สารบัญ |
[แก้] ประวัติ
อุณรุทร้อยเรื่องเป็นกลอนบทละครที่แต่งด้วยอารมณ์ขัน ไม่ได้ตั้งใจที่จะใช้แต่งละครจริงๆ กวีได้นำตัวละครร้อยกว่าชื่อจากวรรณคดีเรื่องต่างๆ มาร้อยโยงเป็นเรื่องเดียวกัน โดยใช้สำนวนภาษาที่ไพเราะ เป็นที่รู้จักและท่องจำกันอย่างแพร่หลายในยุคที่แต่งนั้น ทว่าเวลาที่แต่งเรื่องไม่ปรากฏหลักฐาน แต่เชื่อกันว่าน่าจะแต่งในสมัยรัชกาลที่ 4 ช่วงต้นรัชกาล
เหตุที่เรียกวรรณคดีเรื่องนี้ ว่า อุณรุทร้อยเรื่อง เพราะวรรณคดีเรื่องนี้ขึ้นต้นด้วยตัวละครชื่อ อุณรุท และมีการเอ่ยถึงตัวละครจากวรรณคดีจำนวนมาก โดยมีตัวละครนับได้ 144 ตัว และมาจากวรรณคดีเรื่องต่างๆ ถึง 51 เรื่อง โดยมากเป็นตัวละครจากเรื่องที่คุ้นเคยกันดีในเวลานั้น เช่น จากเรื่อง พระอภัยมณี รามเกียรติ์ อิเหนา ไกรทอง เป็นต้น
[แก้] เนื้อหา
เนื้อหาของเรื่องนี้ ไม่อาจเล่าเป็นเรื่องเป็นราวได้ เนื่องจากผู้แต่งได้จับตัวละครต่างๆ มาผูกเล่าตามขนบของกลอนบทละคร โดยมีจุดเด่นในการเชื่อมโยงตัวละครให้ดูขบขัน การเล่นคำ และดัดแปลงแต่งเรื่องด้วยจินตนาการอันสูงส่งของกวี รวมทั้งบทแปลงกายที่น่าสนุกชวนหัว
[แก้] ตัวอย่าง
ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างจากกลอนต้นเรื่องอุณรุทร้อยเรื่อง ที่เป็นตัวหนาคือตัวละครจากวรรณคดีอื่นๆ
๏ เมื่อนั้น | พระอุณรุทผู้รุ่งรัศมี |
สมสู่อยู่ด้วยนางจันที | ภูมีตรีตรึกนึกใน |
แค้นด้วยอิเหนากุเรปัน | กับสุวรรณมาลีศรีใส |
เอานางจันสุดายาใจ | ไปยกให้พระสมุทบุตรระตู |
เสียดายวงศ์อสัญแดหวา | พระราชาเคืองแค้นแสนอดสู |
เหม่เหม่อสุรินดูหมิ่นกู | จะได้ดูฤทธิ์กันในวันนี้ ฯ |
[แก้] เอกสารอ้างอิง
นิยะดา เหล่าสุนทร. "อุณรุทร้อยเรื่อง" จริงหรือ?. พินิจวรรณกรรม. พ.ศ. 2535