Hüseyin Saadettin Arel
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hüseyin Saadettin Arel (1880 - 1955) Asıl mesleği olan hukukçuluktan daha çok, Türk mûsikîsi nazarî sisteminin kurucularından biri olmakla tanınır. Suphi Ezgi ile birlikte Türk musikisinin bugün de kullanılan ses sistemini kurmuştur ve Türk musikisini disiplinli bir ses düzenine oturtmuştur.
1880 yılında İstanbul'da doğdu. Besteci, yazar, avukat, müzikolog, Osmanlı Devlet Şurası Başkanı, Türk Filarmoni ve Türk Hukukçuları Derneklerinin kurucusudur. H.Sadettin Arel; Kazasker Mehmet Emin'in oğlu, Sadrazam N.Abdurrahman Paşa'nın damadıdır. 1906 tarihinde Hukuk Fakültesi’ni birincilikle bitirdi. Şehbal dergisini çıkardı(1908). Şurayı Devlet Tanzimat Dairesi Reisliği ve Adliye müsteşarlığı’nda bulundu. Uzun süre avukat olarak çalıştı. Türk Musikisine ait birçok ders kitabı yazdı.
Hüseyin Saadettin Arel, batı müziğini iyi bilen bir müzikologtur. 1930’lu yıllarda Türkiye’deki batılılaşma anlayışının geleneksel müziklerimizi ikincil plana sürükleyebileceğine dikkat çekmiş ve ünlü TÜRK MÜZİĞİ KİMİNDİR? başlıklı makalesiyle kültür mirasımızı savunmuştur. Ses sistemi araştırmalarının belli bir yöntemle netleştirilmesi ve geleneksel müziklerimiz için batı notasyonunun kullanılması çalışmalarında Arel’in önemli bir yeri vardır.
Hüseyin Sadettin Arel 1948 yılında Mûsikî Mecmuası'nı kurdu. Dergi, yayın hayatının hemen hemen yarısına kadar yine Arel'in kurmuş bulunduğu İleri Türk Mûsikîsi Konservatuvarı'nın yayın organı olarak hizmet gördü. İlk sayısından başlayarak 1955 yılı Mayıs ayındaki vefatına kadar Arel, 87 sayılık yayın süresince derginin başında bulundu.
Hüseyin Sadettin Arel 3 binden fazla eser besteledi. Bunların pek çoğu hiç çalınmamıştır. En iyi bilinen eserleri 'Düğün evinde' ve 'Mini mini peşrev' dir. Arel, 6 Mayıs 1955'de İstanbul'da ölmüştür.
