Motî:bådet
Èn årtike di Wikipedia.
bådet [o.n.] ågne (li biesse, mins ttossu bén ene biesse u ene tiestowe djin). Cwand t' es tote seule, ti boutreus co åjheymint on boket d' carote å prumî bådet ki passe (L. Somme). On dit eto: ågne, bourike. >> aler a bådet: monter a tchvås so on bådet. F. califourchon. >> On bådet ki fwait a s' môde (u: a s' tiesse), c' est l' mitan di si amagnî; u: on bådet ki brait a s' môde, c' est l' mitan di s' nouriteure: dijhêye po ene sakî ki n' vout nén candjî mågré tot çou k' on lyi dit. >> li ci ki s' vante, c' est on bådet ki s' grawe: dijhêye po s' fote d' onk ki s' vante. >> on n' a djamåy veyou on bådet esse pelé: response d' on tchenou k' on baltêye, po dire ki l' ci ki n' a pupont di tchveas, c' est on malén. >> raler tot peneus come on bådet k' åreut yeu rovyî s' no: foirt peneuzmint. F. la queue entre les pattes. >> Cwand on-z evoye on bådet a Paris, on n' è rvént nén on tchvå: on ramasse çou k' on-z a semé. >> dji vos boutrè des orayes di bådet: mançaedje a èn efant ki n' aprind nén bén. >> on bådet bén retou° våt mî k' on bidet må fotou:
Disfondowes: baudet, bâdet.
Etimolodjeye: tîxhon "bold" (sinse ?), cawete -et.
| både [f.n.] mere di bådet. On dit eto: ågnesse. F. ânesse..
| bådresse [f.n.]
1. både. On dit eto: cavale di bådet.
2. biesse feme. F. ânesse..
| bådlî [o.n.] ågneu (moenneu d' bådet). Deus vîs bådets, come di djusse k' estént d' Bince, Rotént so Tchålerwè, tot seus, sins leu bådlî (L. Bernus).
Disfondowes: baudlî, bâdlî, baudèliè.
Ôte parintêye :
