Motî:sigur
Èn årtike di Wikipedia.
sigur u esgur / sgur, e
I. [addj.] planté, plantêye solidmint, ki n' pout må d' toumer. Vosse schåle n' est nén sgure. F. stable.
II. [o.n.] dins l' ratourneure: >> di sgur:
1. bén sgur, tot cåzant d' ene schåle, d' on bastixhaedje.
2. bén basti, tot djåzant d' on råjhonmint. Li prumî meynaire comince li prumî d' djanvî d' l' an 1; ça fwait ki l' troejhinme meynaire cominçrè li prumî d' djanvî 2001; c' est di sgur, nonnè (L. Baijot). F. correct, qui se tient.