Demografija Prnjavora
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Po posljednjem službenom popisu stanovništva iz 1991. godine, općina Prnjavor imala je 47.055 stanovnika, raspoređenih u 63 naselja.
Sadržaj |
[uredi] Nacionalni sastav
[uredi] Popis 1991.
ukupno: 47.055
- Srbi - 33.508 (71,21%)
- Bošnjaci - 7.143 (15,18%)
- Hrvati - 1.721 (3,65%)
- Jugoslaveni - 1.757 (3,73%)
- ostali, neopredijeljeni i nepoznato - 2.926 (6,23%)
[uredi] Popis 1981.
ukupno: 48.956
- Srbi - 34.699 (70,87%)
- Bošnjaci - 6.618 (13,51%)
- Hrvati - 2.060 (4,20%)
- Jugoslaveni - 2.291 (4,67%)
- ostali, neopredijeljeni i nepoznato - 3.288 (6,75%)
[uredi] Popis 1971.
ukupno: 46.734
- Srbi - 35.177 (75,27%)
- Bošnjaci - 6.143 (13,14%)
- Hrvati - 2.148 (4,59%)
- Jugoslaveni - 96 (0,20%)
- ostali, neopredijeljeni i nepoznato - 3.170 (6,80%)
[uredi] Demografske karakteristike
Prnjavor je u prošlosti bio poznat i pod nezvaničnim nazivom Mala Evropa jer su tu krajem 19. i početkom 20. vijeka kada je Bosna i Hercegovina bila u sastavu Austro-Ugarske naselili brojni Poljaci, Ukrajinci (tada pod nazivom Rusini), Nijemci, Česi, Slovaci, Mađari i Talijani. Nijemci su organizovano iseljeni u Njemačku jos za vrijeme Drugog svjetskog rata, a Poljaci u Poljsku (grad Boleslavjec i njegovu okolicu) odmah nakon njega na osnovu sporazuma između tadašnje Jugoslavije i Poljske. Mađari sa Vucijaka su nestali također za vrijeme Drugog svjetskog rata. Što se ostalih predstavnika evropskih naroda tiče, može se konstatovati da su ratni vihori i ekonomske prilike na području prnjavorskog kraja doprinijele da ih je ostalo veoma malo.
Ljubo Jankovic u neobjavljenoj knjizi "Hronika sreza Prnjavorskog" je zapisao o Poljacima i Ukrajincima: "Ovi ljudi koji su doselili da ovde medju nama žive, oni su svojim dolaskom u Potočane i druga sela prnjavorskog sreza sa sobom donijeli niz pozitivnih osobina za život bosanskog sela. Oni su prvi ovde u našim selima uveli češće i dublje oranje, upotrebu gvozdenog pluga, jer se ranije u našim selima oralo samo drvenim plugom, koji je vuklo više pari zaprege i sa kojima je radilo 4-5 ljudi. Praktično su pokazali da, ako se plug dobro postavi, njime može da ore jedan čovjek i sa jednim parom zaprege, a to je za naše ljude-seljane bila velika novost.
Sijali su više raznih poljoprivrednih kultura (djetelinu, heljdu, raž, veće površine krompira i više raznih povrtlarskih proizvoda-peršuna, mrkve, cvekle, špinata i drugog) koje su kulture ovdje u našim selima malo bile poznate. Uveli su upotrebu sjecke kod hranjenja stoke, valjkovanje i krečenje kuća, štala, kokošinjaca (izvana i iznutra), spavanje na krevetu, pečenje hljeba u pekari i kuhanje na šporetu. Sijali su više lana i konoplja od čijeg su vlakna pleli užad i konopce i tkali bez. A oni, koji su imali konjsku zapregu, pravili su sebi i ormu za konje.
Rukovali su poljoprivrednim spravama,sjeckom, reparicom,krunilicom i vršaćim mašinama, a pojedini su počeli da vrše pripreme i za podizanje hmeljarnika (za ovaj posao se u ovim krajevima prvi angažovao ugledni domacin Korpak Maksim iz Naseobine Hrvaćani). Hmelj je u ono vrijeme bio tražen kao važna industrijska sirovina za proizvodnju piva, pa mu je i cijena bila iznimno visoka..."
