Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς ήταν λόγιος, φιλόσοφος και κληρικός της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Γεννήθηκε το 1570 στην Αθήνα. Φοίτησε αρχικά στο κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου στη Ρώμη και συνέχισε με σπουδές ιατρικής και φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Πάδοβα. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου στις 5 Ιουνίου του 1613. Τα χρόνια των σπουδών του συνέπεσαν με την αναβίωση της μελέτης του Αριστοτέλη και επηρεάστηκε ιδιαιτέρως απο τον νεοαριστοτελικό φιλόσοφο και δάσκαλό του Τσέζαρε Κρεμονίνι (Cesare Cremonini). Δίδαξε στην Ελληνική κοινοτική σχολή της Βενετίας, στην Αθήνα, στην Κεφαλονιά και στην Ζάκυνθο μέχρι το 1622, οπότε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις του ανέθεσε τη διεύθυνση της Πατριαρχικής Ακαδημίας. Κατάφερε να αναδιοργανώσει την Πατριαρχική Ακαδημία και να της δώσει πανεπιστημιακό χαρακτήρα, περιορίζοντας τον θεολογικό σχολαστικισμό και φέρνοντας στο επίκεντρο της διδασκαλίας την φιλοσοφία και την ερμηνεία των αριστοτελικών έργων. Το πρόγραμμα της Πατριαρχικής Ακαδημίας που κατάρτισε ο Κορυδαλλεύς αποτέλεσε το πρότυπο των ελληνικών σχολείων κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Εν τω μεταξύ ακολούθησε το μοναχικό σχήμα με το όνομα Θεοδόσιος, αργότερα όμως απεσχηματίσθη. Όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη εκφώνησε λόγο με την ευκαιρία της ενθρόνισης του νέου Πατριάρχη, στον οποίο όμως εξέφρασε αιρετικές θέσεις με αποτέλεσμα να καταδιωχθεί απο τον λαό και τέλος να καταλήξει στο σπίτι του άρχοντα Δημητρίου Ιουλιανού.Το 1640 επανεντάχθηκε στον κλήρο και χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Ναυπάκτου αλλά καθαιρέθηκε γρήγορα με αποτέλεσμα να αποσυρθεί στην Αθήνα, στην οποία συνέχισε να διδάσκει μέχρι τον θάνατό του το 1645.
Το έργο του απαρτίζεται κυρίως από φιλοσοφικές πραγματείες και σχόλια στον Αριστοτέλη. Από τα άλλα έργα του ξεχωρίζουν οι Επιστολικοί τύποι, εγχειρίδιο με οδηγίες για σύνταξη διαφόρων ειδών επιστολών, το οποίο επανεκδόθηκε και αντιγράφηκε πολλές φορές κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Η φιλοσοφική μέθοδος του Κορυδαλλέα, που ονομάστηκε «κορυδαλλισμός», αποτέλεσε την βάση της παιδείας του ελληνισμού κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, αλλά κατά την τελευταία περίοδό της, στα χρόνια του Διαφωτισμού, ο όρος «κορυδαλλισμός» ταυτίστηκε με τον σχολαστικισμό και δέχτηκε επικρίσεις από εκφραστές νεωτερικών πνευματικών και παιδαγωγικών τάσεων.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ψηφιοποιημένες παλιές εκδόσεις κειμένων του Κορυδαλλέως στην ψηφιακή βιβλιοθήκη "Ελληνομνήμων":
