Κόλπος του Φονσέκα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Κόλπος του Φονσέκα (Ισπανικά: Golfo de Fonseca) είναι κόλπος στην Κεντρική Αμερική, συνορεύοντας με το Ελ Σαλβαδόρ, την Ονδούρα και την Νικαράγουα.
Το 1849, ο Έφραιμ Σκουάιερ διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία για τις ΗΠΑ για την κατασκευή ενός καναλιού κατά μήκος της Ονδούρας από την Καραϊβική Θάλασσα ως τον Κόλπο. Ο Φρέντερικ Τσάτφιλντ, Βρετανός διοικητής στην Κεντρική Αμερική, φοβήθηκε πως η Αμερικάνικη παρουσία στην Ονδούρα θα αποσταθεροποιούσε την Βρετανική Ακτή Μοσκίτο, και έστειλε τον στόλο του να καταλάβει το νησί. Ωστόσο, σύντομα ο Σκουάιερ απαίτησε από τους Άγγλους να φύγουν, αφού είχε προεξοφλήσει την κατάληψη και διαπραγματεύτηκε την προσωρινή εκχώρηση των νησιών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τσάτφιλντ δεν μπορούσε παρά να συμμορφωθεί.
Και οι τρείς χώρες - Ονδούρα, Ελ Σαλβαδόρ και Νικαράγουα - με ακτογραμμές κατά μήκος του κόλπου έχουν εμπλακεί σε μακρές διαφωνίες για τα δικαιώματα στον κόλπο και τα νησιά εντός αυτού. Το 1992 ένα σώμα του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης αποφάσισε επί της Εδαφικής, Νησιωτικής και Θαλάσσιας Συνοριακής Διαμάχης, της οποίας μέρος ήταν και η διαμάχη επί του κόλπου. Το Δικαστήριο όρισε πως το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα και η Νικαράγουα θα έπρεπε να μοιραστούν τον έλεγχο επί του Κόλπου του Φονσέκα. Στο Ελ Σαλβαδόρ παραχωρήθηκαν τα νησιά Μεανγκουέρα και Μεανγκουερίτα, και στην Ονδούρα το νησί Ελ Τίγκρε.
