Οικογένεια Λόντου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οικογένεια Λόντου. Στρατιωτική οικογένεια της Βοστίτσας, η οποία άκμασε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αλλά και της απελευθέρωσης μέχρι το 1850, οπότε και επήλθε η φυσική οικονομική και πολιτική παρακμή.

Πίνακας περιεχομένων

1 Καταγωγή
2 Ακμή
3 Η φυσική παρακμή
4 Άλλα στοιχεία

[Επεξεργασία] Καταγωγή

Η οικογένεια Λόντου ήταν Φαναριώτικη στρατιωτική οικογένεια, η οποία μετα την άλωση της Κωνσταντινούπολης εγκαταστάθηκε στις ενετικές κτήσεις της νοτίου Ελλάδος και συγκεκριμένα στον Κάλανο των Νεζερών. Εκεί κατείχαν οικογενειακό πύργο, του οποίου τα ερείπια σώζονται ακομα και στις μέρες μας. Διατηρούσαν ιππικό και πυροβολικό και βοηθούσαν τους Ενετούς εναντίον των Τούρκων. Με την συνθήκη Πασσάροβιτς (1711) οι Ενετοί παραχώρησαν τα κατεχώμενα τμήματα στους Τούρκους με αποτέλεσμα οι Λόντοι να εγκατασταθούν στην Βοστίτσα. Γενάρχης του κλάδου των Λόντων στην Βοστίτσα θεωρείται ο Γκολφίνος Λόντος.

[Επεξεργασία] Ακμή

Απο το 1715, οπότε και εγκατάσταθηκαν μόνιμα στο Αίγιο, ο Γκολφίνος Λόντος άρχισε την αγορά κτημάτων στην περιοχή και την ενασχόληση του με το εμπόριο, που του απέφερε μεγάλα κέρδη. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Γκολφίνος απέκτησε μεγάλη επιρροή ανάμεσα στους κοτζαμπάσηδες και τελικώς αναγνωρίστηκε ως άρχοντας της περιφέρειας.

Η οικογένεια Λόντου αναμείχθηκε ενεργά στο κίνημα των Ορλοφικών αλλα κατόρθωσε να γλιτώσει απο την οργή των Τούρκων. Απο τις μαρτυρίες της εποχής φαίνεται οτι τα μέλη της οικογένειας διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με τους Τούρκους. Αποτέλεσμα αυτής της σχέσης ήταν να διοριστεί ο Σωτηράκης Λόντος, το 1778, γενικός επίτροπος των Πελοποννήσιων. Η επιρροή της οικογένειας αυξήθηκε ακόμα περισσότερα μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο Σωτηράκης Λόντος κατέλαβε το αξίωμα του Μωρογιάννη. Απο τότε οι πρόκριτοι της Πελοποννήσου χωρίστηκαν σε δύο παρατάξεις. Η πρώτη ήταν του Αχαϊκού, στην οποία ήταν αρχηγός η οικογένεια Λόντου και στηριζόταν απο τους προκρίτους της Βοστίτσας, των Πατρών, της Ηλείας, και η δεύτερη ήταν της Καρύταινας. Τελικά οι προύχοντες της Καρύταινας πέτυχαν τον αποκεφαλισμό του Σωτηράκη Λόντου.

Ύστερα απο τον αποκεφαλισμό του Σωτηράκη η οικογένεια έπεσε σε δυσμένεια με αποτέλεσμα ο Ανδρέας Λόντος, γιός του Σωτηράκη, να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, αφού ήρθε σε επαφή με τουρκικούς κύκλους, κατόρθωσε να ανακτήσει την επιρροή του και να επιστρέψει στο Αίγιο με το αξίωμα του Καζά. Βέβαια είναι γεγονός οτι δεν κατάφερε να ανακτήσει την παλιά αίγλη της οικογένειας με αποτέλεσμα να γίνει τύραννος στην επαρχεία του. Αργότερα ωστόσο μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και επανόρθωσε για τις πράξεις του. Το 1819 η οικογένεια περνάει μια μικρή οικονομική δυσκολία λόγω της κρίσης του εμπορίου με αποτέλεσμα ο Αντρέας Λόντος να δανειστεί απο τον Καλαμογδάρτη και τον Ταμπακόπουλο.

Στην Επανάσταση του 1821 η οικογένεια Λόντου προσέφερε τα μέγιστα. Τα μέλη της είχαν προετοιμαστεί για την επικείμενη επανάσταση αφού είχαν μυηθεί απο το 1818 στην Φιλική Εταιρεία. Η οικογένεια Λόντου συγκρότησε σώμα 700 στρατιωτών και πήρε μέρος στις μάχες της Πάτρας και του Μεσολογγίου ενώ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον εμφύλιο.

Μετά το τέλος της επανάστασης πολλά μέλη της οικογένειας Λόντου διετέλεσαν πρωθυπουργοί, υπουργοί, γερουσιαστές, βουλευτές, στρατηγοί, δήμαρχοι κ.α.

[Επεξεργασία] Η φυσική παρακμή

Απο το 1840 ο σπουδαιότερος εκπρόσωπος της οικογένειας Λόντου, ο Ανδρέας, βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο. Στην αρχή δανείζεται χρήματα απο τα αδέρφια, του Λουκά και Αναστάσιο, αλλά αργότερα ο Αναστάσιος του κατασχέτει τα κτήματα με αποτέλεσμα το οικονομικό του πρόβλημα να διογκωθεί. Με την παραίτηση της κυβέρνησης Μαυροκορδάτου, της οποίας ήταν υπουργός, ο Ανδρέας Λόντος παραγκωνίζεται και διώκεται απο τον Ιωάννη Κωλέττη. Τελικά την 24 Σεπτεμβρίου 1845 αυτοκτόνησε με ένα όπλο. Απο τότε, παρ'ολο που τα μέλη της οικογένειας Λόντου συνέχισαν να εκλέγονται βουλευτές, σταμάτησε η επιρροή της οικογένειας στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Το τυπικό τέλος επήλθε λίγα χρόνια αργότερα με τον θάνατο και του τελευταίου αδερφού της οικογένειας Λουκά Λόντου.

Τελευταίος απόγονος της οικογένειας Λόντου, που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου, ήταν ο Δημήτριος Μάξιμος(η μητέρα του ήταν Λόντου). Η οικογένεια Λόντου συνδέθηκε συγγενικά με αρχοντικές οικογένειες όπως: Μεσσηνέζη, Μάξιμου, Καλαμογδάρτη, Στρέϊτ, Μελετόπουλου κ.α.