Σπυρίδων Μαρκεζίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης (Αθήνα, 1909- 4 Ιανουαρίου 2000) ήταν "δοτός' πρωθυπουργός την περίοδο της χούντας. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες. Το 1936 έγινε νομικός σύμβουλος του βασιλιά Γεωργίου Β΄, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1946, οπότε έλαβε το επίσημο βάπτισμα του πυρός στην πολιτική. Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 1946 στις Κυκλάδες. Το 1947 ίδρυσε το "Νέο Κόμμα". Το 1949 (20 Ιανουαρίου έως 14 Απριλίου) διατέλεσε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Σοφούλη. Μετά την αποτυχία του στις εκλογές του 1950, προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου. Το 1952 (19 Νοεμβρίου) ανέλαβε το υπουργείο Συντονισμού. Το 1954, μετά από διαφωνία του με τον Παπάγο, παραιτήθηκε (3 Απριλίου) και σχημάτισε το Κόμμα των Προοδευτικών με 30 βουλευτές, που απέτυχε όμως στις εκλογές του 1956. Το 1958 έλαβε μέρος στις εκλογές σε συνασπισμό με την "Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωση" και συγκέντρωσαν 10,5% των ψήφων. Το 1961 συνεργάστηκε με την Ένωση Κέντρου και το 1964 με την ΕΡΕ και εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών. Το 1973 ανέλαβε "δοτός" πρωθυπουργός και προσπάθησε να φιλελευθεροποιήσει το δικτατορικό καθεστώς, όμως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ανατράπηκε από το πραξικόπημα του Δ. Ιωαννίδη. Το 1979 επανασύστησε το Κόμμα των Προοδευτικών. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα (μεγαλόσταυρο του Φοίνικα, χρυσό σταυρό Γεωργίου Α΄ κ.ά.). Το όνομά του έχει επίσης συνδεθεί με την υποτίμηση της δραχμής και τη συναλλαγματική σταθεροποίηση, τη δεκαετία του 1950.

[Επεξεργασία] Μερικά Έργα

Το διαζύγιο

Ο βασιλεύς εις το Ιδιωτικόν Δίκαιον

Ο βασιλεύς ως Διεθνής Παραστάτης

Από του πολέμου εις την ειρήνην

Η κρίσις του τρίτου μ.Χ. αιώνος και τα εξ αυτής συμπεράσματα

Αναμνήσεις 1972-74 (1979)