Dekerido

El Vikipedio

Dekerido naskiĝis, la 4-an de februaro 1963 en Roterdamo, ekde 1965 lia familio translokiĝis al Belgio kaj nun li ankoraŭ loĝas en la antverpena regiono. Li estas aktiva membro de la antverpena klubo La Verda Stelo.

Li nomas sin Dekerido, ĉar li estas granda admiranto de la plejgrava nederlanda verkisto Multatuli, kies vera nomo estas Eduard Douwes Dekker; li do kombinis Deker (esperantigita) kaj ido (li sentas sin lian spiritan posteulon).

Li por la unua fojo eklernis pri Esperanto en 1979, kaj dum jaroj de tempo al tempo okupiĝis pri ĝi. Lia intereso neniam vere forestis, jam tiam la interna ideo kaptis lin - sen ĝi li plejverŝajne neniam iĝus esperantisto - sed li estas terura aŭtodidakto. Nur en 1991 li eksciis pri Esperanto-kurso, kaj tuj enskribiĝis. Kelkajn monatojn poste li efektive aktiviĝis - li nomas tion sia dua esperantiĝo - en la loka kluba vivo.

Tre rapide li ekhavis pli grandan interesiĝon por la literatura kampo. Li komencis verki, unue poezio - laŭ li Esperanto elvokas tion - sed li konstatis ke li en prozo estas pli kapabla. Kvankam li foje tamen poeziumas, li dediĉis pli da tempo al produktado de noveletoj. Sub la kaŝnomo Cor Willems li komencis la serion 'La Forlasita Mondo' (kelkaj aperis en Monato en 1995).

Ankaŭ en 1995 li malkovris sian veran alvokiĝon: tradukado. Oni petis al li fari tradukon de kelkaj noveletoj. Li sufiĉe adekvate plenumis tiun taskon, sed ne estis facile, li foje devis vere barakti por havi sufiĉe taŭgan rezulton. Tamen la libro aperis: La Ludanta Lumo de Leopold Vermeiren.

Kvankam li en tiu momento estis iom seniluziita pro la postuloj de tia laboro, li tamen faris novan tradukklopodon. Ĉi foje li mem elektis la aŭtoron. Jam de la meza lernejo li havis grandan admiron por Multatuli, do li rapide decidis submeti ion el lia verkaro al sia (ne)tradukkapablo.

Je sia propra surprizo li konstatis ke li ĝuis la laboron, li vere ĝuegis, havis ankoraŭ pli da admiro por la verkisto kaj konkludis ke ne pro li estis la malfaĉilaĵoj dum la antaŭa tradukprovo, sed la sufiĉe fuŝa lingvaĵo de la originalo.

Intertempe li specialiĝis pri Multatuli, faris diversajn prelegojn pri li kaj daŭre tradukas el lia verkaro. La rezulton de ĉi tio oni povas legi sur lia retpaĝo, kiun li komencis antaŭ kelkaj monatoj.

Nune Multatuli iom ripozas - sed estu certa ke li plue pritraktos lin - ĉar li ekde la 17-a de aprilo okupiĝas pri la traduko de The Wind in the Willows (La Vento en la Salikoj) de Kenneth Grahame (1859-1932) - denove propra elekto, ĉar tiu libro tiom plaĉas al li. La libro unue aperis en 1908, kaj li intencas prezenti esperantan tradukon en 2008 pro la centjariĝo de la originalo. La progreson de tio oni povas sekvi sur lia retpaĝo, kaj li ŝatus ke vizitantoj ne nur leĝu ĝin, sed ankaŭ ke oni sendu al li rimarkojn kaj kritikojn pri tiu traduko, tiel ke oni helpu lin prizorgi plejbonan rezulton.

Intertempe li ankaŭ faris prelegojn pri aliaj temoj: propra verkado, bluso, dinosaŭroj, krokodiloj...; li komencis blogon por publikigi sian propran verkadon (ĉefe poezion).

[redaktu] Listo de verkoj

[redaktu] Originaloj

Opinioj (kolekto de poezio, filosofio kaj tiel plu, ekde 1992)
La Forlasita Mondo (novelaro, ekde 1995)

[redaktu] Tradukoj

Leopold Vermeiren, La Ludanta Lumo (Cor Willems) (Flandra Esperanto-Ligo, 1995)
Kenneth Grahame, La vento en la Salikoj (tradukata, aperonta)
Herwig Verleyen, In Flanders Fields (Cor Willems) (tradukata, aperonta)