احسان طبری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
احسان طبری (احسان‌الله طبری)نویسنده و عضو کمیته مرکزی حزب توده ایران. در سال ۱۲۹۵ در شهر ساری متولد شد. در سال ۱۳۱۶ در دوران رضاشاه به خاطر ارتباط با دکتر تقی ارانی دستگیر و زندانی گردید.
پس از شهریور ۱۳۲۰ مانند دیگر زندانیان سیاسی دوره رضاشاه آزاد شد و در تأسیس حزب توده ایران شرکت داشت.
مقالات زیادی از او در نشریه مردم ارگان حزب توده ایران منتشر شد. در سال 1325 در نخستين كنگره نويسندگان ايران شركت كرد.
در سال ۱۳۲۷ پس از سوءقصدی که به شاه شد حزب توده ایران منحل اعلام شد و اعضا وهوادارانش تحت تعقیب قرار گرفتند. عده‌ای از رهبران حزب از جمله طبری غیابا محاکمه و محکوم به اعدام شدند. او در سال ۱۳۲۸ بنا به تصمیم حزب ناگزیر از ایران خارج شد.
احسان طبری از جوانی در رشته‌های مختلف شعر، قصه، نقد هنری، بررسی‌های فلسفی و تاریخی و زبانی، آثاری ایجاد کرده و در دوران طولانی مهاجرت این تلاش را ادامه داده و در هر زمینه آثاری متعددی نگاشته‌است. احسان طبری تحصیلات خود را در آکادمی علوم اجتماعی مسکو انجام داده و به دریافت مقام علمی نامزد علوم فلسفی موفق شده سپس آن را در آکادمی علوم اجتماعی برلین ادامه و به دریافت مقام علمی (دکتر هابیل در فلسفه) رسید. وی با زبان‌های مختلف شرقی و غربی آشنا بود.
پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ همراه با دیگر رهبران حزب به ایران بازگشت و در حزب توده ایران فعالیت می‌کرد. با شروع سرکوبی حزب؛در یورش دوم؛ او نیز دستگیر و زندانی شد. پس از مدتی مانند بسیاری از دیگر رهبران حزب توده ایران در اثر فشار زندان و شکنجه در مصاحبه‌های تلویزیونی که دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ترتیب داده بودند شرکت کرد و از کارها و عقاید گذشته خود ابراز ندامت و خود را نفی کرد. در همین دوران کتابی به‌نام «کژ راهه» به نام او منتشر شد که ظاهراً در آن از گذشته خود انتقاد کرده‌است.آنهایی که با قلم طبری آشنایی دارند، این کتاب را نه از نوشته‌های او، بلکه محموعه‌ای دیکته شده به او می‌دانند.
از تالیفات او کتاب «برخی بررسیها در باره جهان بینی‌ها و بینش‌های اجتماعی در ایران» است.
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] منبع
- کوهی، بابی، دربارهٔ احسان طبری، وب‌گاه اختصاصی احسان طبری.
