امپراتور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اِمپِراتور واژه‌ایست که از زبانهای اروپایی به پارسی درآمده.امپراتور لقبی است که در آغاز به سرداران برجسته رومی داده می‌شد.پس از چندی به فرمانروای روم امپراتور می‌گفتند و سرزمین زیر فرمانش را نیز امپراتوری می‌خواندند.پس از فروپاشی امپراتوری روم به پادشاهان نیرومندی که بر چندین کشور و سرزمین فرمان می‌راندند امپراتور می‌گفتند.امپراتور برابر با شاهنشاه در زبان فارسی است.

[ویرایش] چند امپراتور نامدار