شمس پهلوی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شمس (خدیجه) پهلوی بزرگترین فرزند رضا شاه پهلوی از بطن ملکه تاجالملوک آیرملو و خواهر ارشد محمدرضا شاه پهلوی در سال ۱۲۹۶ ه.ش به دنیا آمد.
او پس از سپری کردن تحصیلات محدود رایج در آن زمان، با فریدون جم فرزند مدیرالملک جم( وزیر و نخست وزیر دوره قاجار و پهلوی) ازدواج کرد. لیکن پس از کناره گیری رضاشاه از همسرش جدا شد و چندی بعد در سال ۱۳۲۲ با عزت الله مین باشیان که ویلن زنی ماهر بود ،آشنا شد و در سال ۱۳۲۴ در قاهره با او ازدواج کرد و همسر جدیدش را وادار نمود تا نام و نام خانوادگی خود را به مهرداد پهلبد تغییر دهد. مهرداد پهلبد به یمن این ازدواج پس از چندی در سال ۱۳۴۳ به وزارت فرهنگ و هنر منصوب می گردد که به مدت ۱۵ سال یعنی تا زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ در این سمت باقی ماند .ثمره این ازدواج سه فرزند به نام های شهباز، شهیار و شهرآزاد پهلبد بود .
با بالا گرفتن شعلههای انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، شمس و خانواده اش در شهریور ماه این سال کشور را ترک کردند و چندی بعد در کشور ترینیداد و توباگو که جزیرهای آباد در نزدیکی آمریکا بود، ساکن شدند.
شمس پهلوی در ۱۰ اسفند ۱۳۷۴ در سن ۷۸ سالگی درگذشت و طبق آیین مسیحیت به خاک سپرده شد. شایان به ذکر است که او از نوجوانی به آیین مسیحیت گرایش داشت و در جوانی آن را آشکار ساخت و حتی در قصر مسکونی خود در مهرشهر کرج محراب عبادتی همانند مسیحیان ترتیب داده بود.