عبدالرضا پهلوی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبدالرضا پهلوی (زاده ۱۳۰۳ خورشیدی) پنجمین فرزند رضا شاه پهلوی و نخستین فرزند وی از عصمت دولتشاهی بود.
او در ۱۳۰۳ به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و مقدمات نظام را در تهران سپری کرد. سپس به همراه برادرش محمدرضا برای تحصیل به مدرسه "لو روزه" سوییس فرستاده شد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۱۵ وارد مدرسه نظام و دانشکده افسری شد. او پس از برکناری و تبعید پدرش با او به آفریقای جنوبی رفت و پس از مرگ رضا شاه در سال ۱۳۲۳ برای ادامه تحصیل در رشته اقتصاد در دانشگاه هاروارد به آمریکا رفت.
او پس از اتمام تحصیلات در سال ۱۳۲۶ به ایران بازگشت و علی رغم داشتن تحصیلات عالیه در رشته اقتصاد تنها سمت تشریفاتی ریاست افتخاری برنامه هفت ساله دولت به او سپرده شد. نامبرده در سال ۱۳۲۹ با پری‌سیما زند دختر ابراهیم زند (وزیر و استاندار دوره پهلوی) ازدواج کرد و از او صاحب دو فرزند به نامهای کامیار و سروناز پهلوی شد. دوستان نزدیک شاهپور عبدالرضا ابوالقاسم امینی مجدی و منوچهر ریاحی بودند.
نامبرده به دلیل مسایل خانوادگی و شخصی و اختلاف همسرش پری سیما زند با محمدرضا شاه پهلوی از دربار دوری می جست و بیشتر خود را صرف شکار و تاکسیدرمی حیوانات و کشاورزی مکانیزه و رسیدگی به زمین های کشاورزی ۳۷۰۰ هکتاری خود در دشت ناز ساری می کرد.
نامبرده پس از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ ه.ش به اتفاق خانواده‌اش کشور را ترک کرد و هیچکس از محل زندگی او اطلاعی ندارد و حتی معروف است که نام فامیلی خود را هم تغییر داد و احتمالا در همانجا از دنیا رفته است.
منبع:به اختصار از کتاب " پهلوی ها" ،جلال اندرمانی زاده و مختار حدیدی، ج ۲، ص ۳۷۱-۴۸۹ .
