فرانکفورت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فرانکفورت (به آلمانی: Frankfurt am Main)، با جمعیتی بیش از ۶۶۰٬۰۰۰ نفر، بزرگ‌ترین شهر ایالت هسن در آلمان است، با وجودی که پایتخت ایالت به شمار نمی‌رود. فرانکفورت همچنین بعد از برلین، هامبورگ، مونیخ و کلن پنجمین شهر بزرگ آلمان است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] اقتصاد و موقعیت
فرانکفورت امروزه یکی از ثروتمندترین مراکز اروپا و مرکز فرهنگ، ادبیات و همچنین بانکها است. فرانکفورت با حومه‌اش راین-ماین، بیش از ۵ میلیون نفر جمعیت دارد و بعد از راین-روهر بزرگ‌ترین مرکز حومه‌ای آلمان به شمار می‌رود.
فرانکفورت قرارگاه بانک مرکزی اروپا و مهم‌ترین شهر اقتصادی قاره اروپا است. این شهر همچنین به خاطر دارا بودن نمایشگاه در جهان شهرت پیدا کرده است. در عین حال یکی از بزرگ‌ترین مناطق حمل و نقل اروپا نیز است. موقعیت مرکزی فرانکفورت در اروپا نیز باعث رشد فرودگاه بین المللی فرانکفورت نیز شده است.
بدون همتا در کل اروپا، آسمانخراشهای فرانکفورت نیز هستند که به Frankfurter Skyline شهرت یافته‌اند.
دانشگاه فرانکفورت به نام گوته نامگذاری شده و فرانکفورت از این گذشته دارای یک دانشسرای عالی صنعتی نیز است.
[ویرایش] تاریخ
نام فرانکفورت بر ماین از Franconofurt مشتق می‌شود. که Franco به قوم ژرمن فرانک‌ها برمی‌گردد. furt نیز به معنی منطقه کم‌عمق رود یا نهری است که گذر از آن برای انسان با پا قابل امکان است. در این منطقه آلمان‌ها و فرانک‌ها باهم زندگی می‌کردند. نام فرانکفورت بر ماین برای نخستین بار در یکی از متنهای رسمی شارلمانی ۲۲ فوریه ۷۹۴ (میلادی) استفاده شد.
در امپراتوری مقدس روم، فرانکفورت یکی از مهم‌ترین شهرها بود. امپراتور آلمان، از سال ۸۵۵ (میلادی) در فرانکفورت انتخاب می‌شد و در آخن تاجگذاری می‌کرد. از سال ۱۵۶۲ نیز تاجگذاری امپراتور، حتی در شهر فرانکفورت انجام می‌گرفت. این سنت در سال ۱۷۹۲ و با انتخاب فرانس دوم پایان پذیرفت.
در جنگ سی‌ساله (جنگ داخلی بین دو مذهب در آلمان)، فرانکفورت بی‌طرف ماند ولی با اپیدمی طاعون در خود و حومه‌اش مواجه شد. بعد از پایان جنگ، فرانکفورت سلامت خود را باز به دست آورد.
در جنگهای ناپلئونی، فرانکفورت توسط نیروهای فرانسوی اشغال شد. بعد از انقلاب مارس (۱۸۴۸) فرانکفورت مرکز اولین مجمع ملی آلمان (پارلمان آلمان) بود.
فرانکفورت استقلال خود را در جنگ اطریش-پروس از دست داد، هنگامی که پروس به چند ایالت کوچک‌تر تقسیمبندی شد که یکی از آنها شهر آزاد فرانکفورت بود.
سال ۱۹۱۴ شهروندان فرانکفورت دانشگاه آن را تأسیس کردند که بعدها نام دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته را بر خود گرفت.
در جنگ جهانی دوم فرانکفورت بارها بمب‌باران شد و حدود ۵۵۰۰ شهروند آن جان خود را از دست دادند. پس از جنگ جهانی، مانند سایر شهرهای دیگر آلمان، فرانکفورت شکوفایی خود را باز به دست آورد.
