قرارداد دادهنگار کاربر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
قرارداد دادهنگار کاربر ، UDP یا User Datagram Protocol یک پرتکل بدون وضعیت و بدون اتصال در لایه Transport مدل مرجع ارتباط سامانههای باز بر روی پرتکل اصلی TCP/IP است .
UDP اطلاعات را مانند قرارداد کنترل انتقال از طریق قرارداد اینترنتی (IP) منتقل میکند ، اما به دلیل اینکه از Sequence Number و سیستمی مانند Three Way Handshake که در پرتکل Tcp استفاده میشود پشتیبانی نمیکند پرتکل چندان قابل اطمینانی نیست ، به این معنا که درستی تحویل پیامها در این پرتکل مورد بررسی قرار نمیگیرد ، UDP از TCP سریع تر و برای مقاصد گوناگن مورد استفاده قرار میگیرد .
معمولترین استفاده از این پرتکل در DNS و SNMP میباشد .