Onda electromagnética
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A radiación electromagnética e unha combinación de campos eléctricos e magnéticos oscilantes e perpendiculares entre sí que se propagan a través do espacio transportando enerxía dun lugar a outro. A diferencia de outros tipos de onda, como o son, que necesitan dun medio material para propagarse, a radiación electromagnética pódese propagar no vacío. No século XIX pensábase que existía unha substancia indetectable chamada Éter que ocupaba o vacío e servía de medio de propagación das ondas electromagnéticas. Maxwell desarrollou as suas ecuacións das que se desprende que un campo eléctrico variante no tempo xera un campo magnético e viceversa, a variación temporal do campo magnético xera un campo eléctrico. Pódese visualizar a radiación electromagnética como dous campos que se xeran mutuamente, por iso non necesitan ningún medio material para propagarse. As ecuacións de Maxwell tambén predicen a velocidade de propagación no vacío (que se representa c e ten un valor de 299,792 Km/s), e a sua dirección de propagación (perpendicular ás oscilacións do campo eléctrico e magnético, que á sua vez son perpendiculares entre sí).
O estudio teórico da radiación electromagnética denomínase electrodinámica e é un subcampo do electromagnetismo.
Dependendo do fenómeno estudiado, a radiación electromagnética pódese considerar en lugar de como unha serie ondas, como un chorro de partículas, chamadas fotóns. Esta dualidade onda-corpúsculo fai que cada fotón teña unha enerxía proporcional á frecuencia da onda asociada, dada pola relación de Planck: 
, onde E é a enerxía do fotón, h é a Constante de Planck e ν é a frecuencia da onda.
Así mesmo, considerando a radiación electromagnética como onda, a lonxitude de onda λ e a frecuencia de oscilación ν están relacionadas por unha constante, a velocidade da luz no medio (c no vacío):
A maior lonxitude de onda menor frecuencia (e menor enerxía segúndo a relación de Plank).gl:Radiación electromagnética
