Reiquiavik - Reykjavík
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Mapa | |
|---|---|
 |
|
| Información | |
| País |  Islandia |
| Superficie | 274.5 km2 |
| Poboación | 115.420 (2006) |
| Densidade | 420 h/km² |
| Alcalde | Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson |
 |
|
| www.rvk.is Páxina Oficial | |
Reykjavík (en islandés, baía fumeante, pronúnciase "reikiavik") é a capital de Islandia e debido á sua posición é tamén a capital máis septentrional do mundo. Durante o inverno só recibe catro horas de luz solar e durante o verán as noites son tan claras coma o día. A cidade está ubicada ós 64° 04' de latitude norte, moi perto do círculo polar ártico, nunha zona onde abondan os géiseres. De acordo coa saga, a cidade está emprazada no sitio no que se instalou o primeiro colonizador, Ingólfur Arnarson. En 1786 o asentamento de 302 habitantes convertiuse nun municipio e actualmente é a cidade máis poboada do país, con máis da mitade da súa poboación.
Cidade totalmente libre de contaminación, cun fermoso lago no seu casco antigo, Reykjavík é un centro bullangueiro de comercio e goberno, industria e cultura.
Alí atópanse as institucións gubernamentais, as librería e os museos, a Universidade e institucións de investigación, as oficinas centrais de comunicación (radio, televisión e periódicos), os teatros profesionais e orquestras, as cortes de xustiza, piscinas ó aire libre e estadios de deportes, liñas marítimas, aéreas e compañías de transporte colectivo, factorías e plantas procesadoras de peixe.
Entre outros edificios están: o Parlamento (erixido en 1881) e a casa do Goberno (de mediados do século XVIII) ambolosdous no centro vello de Reykjavík, entre o peirao e o lago.
Perto están a Librería e o Teatro Nacional situadas xuntas detrás dunha estatua do primeiro colonizador. Na área universitaria están a Universidade e os seus hoteis de estudantes, o Museo Nacional e a Casa Nórdica (deseñada polo famoso arquitecto finés Alvar Aalto). Hai abondosas igrexas antigas e novas, entre a vella Catedral perto do Parlamento e a altísima nova Hallgrímskirkja. O Museo Folklórico de Arbaer, nun dos suburbios de leste, mostra vellas casas de Reykjavík reconstruídas no seu estilo orixinal, como así tamén unha igrexa rural tradicional e unha granxa, ambalasdúas con teitos de turba e pasto.
Un dos mellores ríos de salmóns corre xusto a través do sector leste da capital.
Índice |
[editar] Xeografía
Reykjavík está ubicada sobre a marxe sudoeste de Islandia, na ribeira Faxaflói. O área costeira de Reykjavík caracterizase pola presencia de penínsulas, ensenadas, estreitos e pequenas illas. A maior parte da cidade de Reykjavík está situada sobre a península Seltjarnarnes, pero os suburbios exténdense ó sur e leste da península.
Grazas á morna corrente do Golfo, Reykjavík ten unha temperatura media anual de 5°C, sendo a temperatura promedio en xaneiro de –0.4°C e en xullo 11,2°C.
Reykjavík é unha cidade dispersa; a maior parte da área urbá presentase na forma de suburbios de baixa densidade e as casas, polo xeral, atópanse a distancias espaciadas.
As veciñanzas residenciais exteriores están máis espaciados e entre elas corren as principais arterias do tráfico e hai moitos espacios valeiros con pequeno valor recreacional ou estético.
Foron as xeracións máis novas as que contribuíron a este tipo de urbanismo. Os ríos máis grandes que atravesan Reykjavík son os Ríos Elliðaár, non navigables. A montaña máis alta nas veciñanzas de Reykjavík é Monte Esja, cuns 914 metros de altitude.
[editar] Demografía
A poboación de Reykjavík en 2003 era de 113.387; 55.650 homes e 57.737 mulleres. A poboación combinada do área metropolitana de Reykjavík en 2003 era de 181.746. A área metropolitana de Reykjavík está formada por seis municipalidades:
Alftanes: 1.876
Garðabær: 8.863
Hafnarfjörður: 21.190
Kópavogur: 25.219
Mosfellsbær: 6.573
Seltjarnarnes: 4.556
[editar] Poboación histórica
1801 - 600
1860 - 1.450
1901 - 6.321
1920 - 17.450
1930 - 28.052
1940 - 38.308
1950 - 55.980
1960 - 72.407
1970 - 81.690
1980 - 83.766
1985 - 89.868
1990 - 97.569
1995 - 104.258
2003 - 113.387
[editar] Historia
870: Asentamento
Crese que o primeiro asentamento de noruegueses sucedeu na zona de Reykjavík liderado por Ingólfur Arnarson para o ano 870 DC. Isto está rexistrado no Landnámabók (o Libro do Asentamento). Debido ós vapores das fontes termais, a cidade recibiu o nome Reykjavík, que en islandés significa "Baía fumeante".
1752: Industrialización
Reykjavík non é mencionada en ningunha fonte medieval senón coma unha terra rural, porén, para o século XVIII deu comezo á industrialización e polo tanto, ó crecemento urbano. Os gobernantes de Dinamarca apoiaron ideas dunha industria doméstica en Islandia que axudaría a traé-lo progreso tan esperado á illa. En 1752 o Rei de Dinamarca doou o estado de Reykjavík á Corporación Innréttingar; o nome ven do danés (indretninger) que significa emprendedor.
Na década de 1750 construíronse varias casas para albergaren algodón, industria que foi o maior empregador en Reykjavík e a razón da súa existencia por varias décadas.
Outras manufacturas de Innréttingar eran: a pesca, a extracción do sulfuro, agricultura e construción de barcos.
1786: Movementos do comercio
En 1786 a Corona Danesa aboliu o seu monopolio comercial e concedeu a seis comunidades arredor da cidade unha ruta de comercio exclusiva, Reykjavík era unha desas comunidades e a única en manter esa comunicación permanentemente. 1786 é considerado o ano da fundación de Reykjavík, en 1986 cumpriu os seus 200 anos. Porén, os dereitos comerciais aínda estaban limitados ós asuntos da Coroa Danesa e á medida que os comerciantes daneses dominaron o comercio islandés, os seus negocios expandíronse. Despois de 1880, o libre comercio enfetou a expandirse a tódolos países e a influencia dos mercantes islandeses comezou a medrar.
1845: Declaración de Capital de Islandia
O movemento nacionalista gañou moita influencia durante o século XIX, e as ideas sobre a independencia de Islandia enfetaron a extenderse. Como Reykjavík era a única cidade de Islandia, convertiuse no punto de concentración desas ideas. Os partidarios do movemento independentista sabían que Reykjavík debía ser forte para lograr ese obxectivo. Os anos máis importantes da loita pro-independencia foron moi importantes para a cidade. No ano 1845, o Alþingi, a Asamblea Xeral que os islandeses crearon en 930 foi reaberto esta vez en Reykjavík, despois de terse suspendido varias décadas atrás en Þingvellir, a súa situación orixinal. Naquel intre Alþingi cumpría as funcións dunha Asamblea Consultiva, que suxestionaba ó Rei as accións a tomar respecto a diferentes temas do país. A ubicación do Alþingi en Reykjavík fixo que a cidade se convirtira efectivamente na capital de Islandia.
En 1874 Islandia tivo a súa primeira constitución e con ela o Alþingi obtivo algúns poderes lexislativos limitados e en esencia convertiuse na institución de hoxe en día. O paso seguinte era o de pasá-lo poder executivo a Islandia, e iso acadouse grazas á Casa de Gobierno en 1904 cando se estableceu a oficina do Primeiro Ministro en Reykjavík. O maior paso á independencia foi dado o 1 de decembro de 1918 cando o país se convertiu nun estado soberano da Coroa de Dinamarca.
1918-1944: Baixo a ocupación e da creación da República
Nas décadas de 1920 e 1930 comezou a salientar unha crecente industria pesqueira en Reykjavík, sendo o bacallau o principal produto. Porén, para finais de 1929 a Gran Depresión golpeou á cidade coa desocupación e conflitos gremiais, dos cales moitos remataron en violencia.
Na mañá do 10 de maio de 1940, catro acorazados de guerra chegaron a Reykjavík e anclaron no peirao levando tranquilidade á poboación, xa que eran británicos e non alemáns. En poucas horas, a ocupación aliada completouse sen escalada de violencia. O gobierno islandés recibiu de parte do goberno británico o pedido para a ocupación, pero ésta sempre foi declinada, en base á política neutral adoptada polo país. Nos seguintes anos que quedaban da Segunda Guerra Mundial, os soldados británicos e posteriormente estadounidenses construíron bases en Reykjavík. O número de soldados extranxeiros en Reykjavík era equivalente á poboación actual da cidade.
Os efectos económicos da ocupación foron moi positivos para a cidade cando desapareceron os efectos da Gran Depresión e a demanda aumentou coma nunca antes. Os británicos construíron o aeroporto de Reykjavík, que aínda opera, e os estadounidenses construiron o Aeropuerto Internacional de Keflavík, a uns 50 km. da capital.
O 17 de xuño de 1944 fundouse a República de Islandia, e un presidente elexido polo voto popular asumiu as funcions do monarca danés.
Décadas de 1950-1970: Crecemento da Posguerra
Nos anos de posguerra, o crecemento de Reykjavík fortaleceuse. Un éxodo de campesiños empezou a poblá-la cidade principalmente debido ás melloras na tecnoloxía da agricultura que reduciu a forza laboral de aquel sector e debido á explosión demográfica provocada polas mellores condicións de vida en Islandia. O grupo de migración a Reykjavík estaba formado, principalmente, por xente nova que chega á cidade para alcanzá-lo "Soño de Reykjavík" e co tempo a capital convertiuse na cidade dos nenos. A planificación urbana modificouse de manera moi notable coa construcción de complexos habitacionais nas zoas dos suburbios.
En 1972, Reykjavík foi sede do campionato mundial de xadrez entre Bobby Fischer e Boris Spassky.
Décadas 1980-90 ata o século XXI
Nas derradeiras duas décadas, Reykjavík convertiuse nun centro importante da comunidade global. En 1986 foi sede do cumio entre Ronald Reagan e Mikhail Gorbachov, remarcando o novo estatus político de Reykjavík. A desregulación do sector financeiro e a revolución informática contribuiron a unha nova transformación de Reykjavík. O sector financeiro e a tecnoloxía da información son os principais empregadores da cidade.
Reykjavík tamén contribuiu á cultura con famosas persoalidades como a cantante Björk e mais a banda de rock Sigur Rós.
