Principe-elector
De Wikipedia, le encyclopedia libere
Le principes-electores esseva responsabile de 1198 a 1806 pro le election de un nove rege de Germania, respectivemente imperator del Sacre Imperio Roman. Le officio habeva su origine in le lucta pro le throno inter le Guelfos e le Staufen. Le papa Innocentio III solveva iste problema insistente que ex tote le principes del Imperio solmente septe sia autorisate a eliger le nove rege. Iste collegio exclusive de principes-electores consisteva post 1257 de:
Tres principes-electores cleric:
Quatro principes-electores laic:
- le palatino al palatio del Rheno
- le duc de Saxonia
- le marchese de Brandenburg
- le rege de Bohemia
Le collegio se stabiliva in iste forma in 1356 in le Bulla de Auro.
Le principes-electores eligeva per majoritate le nove rege (imperator) post le morte de su predecessor, sed generalmente non ante que le candidato faceva diverse concessiones, assecurante le poter del monarchas german.
Post le guerra del Hussitas del 15te seculo le rege bohemian non occupava su posto electoral usque 1708. Durante le Guerra del trenta annos le duc Maximiliano I de Bavaria ganiava le Palatio superior e con illo le dignitate electoral, addite al collegio in 1648 como octave posto. Post 1692 etiam le duc de Brunswick-Lüneburg habeva como none le dignitate (le electorato de Hannover). Le electores cleric esseva abolite in 1803 durante le Reichsdeputationshauptschluss. Le electorato de Magontia passava al principato Regensburg-Aschaffenburg e Salzburg, Württemberg, Baden en Hessen-Kassel recipeva le dignitate electoral. Isto totevia non durava longe proque in 1806 le Sacre Imperio Roman esseva abolite. Solmente le maestro de Hessen-Kassel continuava a usar le titulo nunc vacue de principe-elector.
