Afleiðsla
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Afleiðsla kallast það þegar dregin er ályktun af almennari forsendum og ályktunin er nauðsynleg afleiðing þeirra. Það er að segja, ef forsendurnar eru sannar, þá verður niðurstaðan að vera sönn líka ef röksemdafærslan er á annað borð gild (röksemdafærsla er ógild ef allar forsendurnar geta verið sannar en niðurstaðan ósönn). Þvert á við aðleiðslu/tilleiðslu, þá virkar afleiðsla frá því almenna yfir á það einstaka. Almenna hluti eins og það að menn eru dauðlegir er því hægt að heimfæra upp á einstaklinginn með þessum hætti:
- Allir menn eru dauðlegir
- Jón er maður
- Þess vegna er Jón dauðlegur
- öll a eru b
- c er a
- Þess vegna er c b
Gallinn á afleiðslunni er þó sá að hún gefur okkur engar nýjar upplýsingar, til að hún virki þarf maður að vita bæði það almenna og það einstaka.
