ალგებრული გეომეტრია

ვიკიპედიიდან

ალგებრული გეომეტირა – მათემატიკის დარგი, რომელიც აერთიანებს აბსტრაქტულ ალგებრას და გეომეტრიას. კლასიკური ალგებრული გეომეტრიის და ასევე ფერთო გაგებით, თანამედროვე ალგებრული გეომეტრიის შესწავლის მთავარი საგანია მრავალწევრების ამონახსენთა სიმრავლეები.

მრავალწევრების ამოხსნის ხერხები შეისწავლებოდა ისტორიული დროიდან. აღსანიშნავია პოეტი/მათემატიკოსის ომარ ხაიამის შრომები.

მე–20 საუკუნის 30 – 40–იან წლებში დარგის კომუტაციურ ალგებრაზე დაფუძნების იდეები ეკუთვნით ოსკარ ცარისკის და ანდრე ვეილს. თანამედროვე ალგებრული გეომეტრიის განვითარება დიდწილად დაკავშირებულია ფრანგ მათემატიკოს ალექსანდრე გროტენდიკთან.

[რედაქტირება] იხილეთ ასევე

ალგებრული მრავალნაირობა
პროექციული სივრცე
რეგულარული ფუნქცია
სქემა (მათემატიკა)

[რედაქტირება] ლიტერატურა

A. Grothendieck (1960). Éléments de géométrie algébrique. Publications mathématiques de l'IHÉS.

R. Hartshorne. Algebraic Geometry, New York: Springer-Verlag, 1977; corrected 6th printing, 1993.
- Хартсхорн Р. Алгебраическая геометрия. ინტერნეტ ტექსტი.

მათემატიკის მთავარი დარგები