Reductio ad absurdum
E Vicipaedia
Reductio ad absurdum, sententia ducta ab Aristotelei usu Graeca ὴ εὶς ἀτοπον ἀπαγώγη, est argumentum dialecticale quod contradictione probatur. Fines absurdus monstratur, eamdem rationem alius adhibens.
[recensere] Exempla
In elenchi forma:
- Pater- Cur incepisti sigarella fumare??
- Filius- Quod, pater, omnes amici mei ea fumant.
- Pater- Dicin tu vere ut si omnes amici tui ex rupibus desalire incepissent, inciperes etiam?
Absurditas filii dialecticae monstratur: incipere actum ob amicorum inceptionem est stultum, quod amici nonnumquam mala vel stultitia agere incipiunt.
