Acroleïne

Van Wikipedia

Acroleïne
Chemische formule en molecuulmodel
Algemeen
Molecuulformule	C3H4O
Smiles
IUPAC	{{{IUPAC}}}
Andere namen	2-propenal (IUPAC-naam); acrylaldehyde
CAS-nummer	107-02-8
EINECS-nummer	203-453-4
EG-nummer	{{{EG}}}
VN-nummer	{{{VN}}}
Beschrijving	gele tot kleurloze vloeistof, met scherpe geur
Vergelijkbaar met
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
T+ (zeer giftig); F (licht ontvlambaar); N (milieugevaarlijk)
Carcinogeen	{{{Carcinogeen}}}
Hygroscopisch	{{{Hygroscopisch}}}
Risico (R) en veiligheid (S)	R-zinnen: 11 - 24/25 - 26 - 34 - 50 S-zinnen: 23 - 26 - 28 - 36/37/39 - 45 - 61
Omgang	Beschermende kledij, beschermende handschoenen; gelaatsscherm of oogbescherming in combinatie met ademhalingsbescherming
Opslag	brandveilig opslaan, gescheiden van sterk oxiderende stoffen, sterke basen, sterke zuren, voedingswaren. Enkel gestabiliseerd opslaan.
ADR-klasse	{{{ADR}}}
MAC-waarde
LD50 (ratten)	mg/kg
LD50 (konijnen)	mg/kg
MSDS-fiches	{{{MSDS}}}
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vloeistof
Kleur	geel tot kleurloos
Dichtheid	0,8 g/cm³
Molmassa	56,06 g/mol
Smeltpunt	-88 °C
Kookpunt	53 °C
Vlampunt	-26 °C
Zelfontbrandingstemperatuur	{{{Zelfontbranding}}} °C
Dampdruk	29.300 Pa
Andere eigenschappen
Oplosbaarheid in water	2 g/L
Goed oplosbaar in
Slecht oplosbaar in
Onoplosbaar in
Dipoolmoment	{{{Dipoolmoment}}} D
Viscositeit	{{{Viscositeit}}} Pa·S
Kristalstructuur
ΔfGog	{{{fG0g}}} kJ/mol
ΔfGol	{{{fG0l}}} kJ/mol
ΔfGos	{{{fG0s}}} kJ/mol
ΔfHog	kJ/mol
ΔfHol	kJ/mol
ΔfHos	kJ/mol
Sog, 1 bar	{{{S0g}}} J/mol·K
Sol, 1 bar	{{{S0l}}} J/mol·K
Sos	J/mol·K
Cop,m	{{{Cpm0}}} J/mol·K
Evenwichtsconstanten	{{{Evenwicht}}}
Klassieke analyse
Spectra
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaard omstandigheden gebruikt (298,15K of 25°C, 1 bar)

Acroleïne is de eenvoudigste onverzadigde aldehyde. Het is een zeer reactieve stof, die in industriële processen gebruikt wordt voor de productie van onder andere methionine (een aminozuur) of glutaaraldehyde (een biocide).

Acroleïne komt ook voor in sigaretterook en uitlaatgassen van voertuigen.

Inhoud 1 Productie 2 Gebruik 3 Risico's 4 Externe links 5 Bronnen en referenties

[bewerk] Productie

Het oudste commercieel proces voor de productie van acroleïne is ontwikkeld door Degussa in 1942 en was gebaseerd op de condensatie in de gasfase van acetaldehyde en formaldehyde.

Momenteel wordt acroleïne echter geproduceerd via de katalytische oxidatie van propeen in de gasfase. De gebruikte katalysatoren zijn complexe metaaloxides van meestal bismut of molybdeen. Acroleïne wordt op deze manier ook gevormd in de eerste stap van de productie van acrylzuur uit propeen.

Acroleïne is ook een bijproduct van de productie van acrylonitrile.

[bewerk] Gebruik

In de Europese Unie wordt acroleïne uitsluitend gebruikt als tussenproduct voor de productie van andere stoffen zoals methionine, acrylzuur of glutaaraldehyde. Buiten de EU wordt het ook gebruikt als een niet-specifiek biocide.

[bewerk] Risico's

• Brand of ontploffing: Acroleïne is een licht ontvlambare stof; in lucht kan de damp een ontplobaar mengsel vormen (explosiegrenzen tussen 2,8 en 31 volumepercent in lucht). De damp is zwaarder dan lucht en kan zich langs de grond verspreiden en op afstand ontstoken worden. Acroleïne kan polymerizeren met risico op brand of ontploffing; de stof reageert in aanwezigheid van sterke zuren, sterke basen of sterk oxiderende stoffen; deze reacties kunnen ook tot brand of ontploffing leiden. Acroleïne kan ook ontplofbare peroxides vormen. Bij opslag of transport van acroleïne moet daarom steeds een stabilisator worden toegevoegd (hydrochinon).

• De stof kan in het lichaam opgenomen worden door inademing van de damp, langs de huid of door inslikken. Blootstelling aan de huid of de ogen veroorzaakt sterke irritatie en tranende ogen. Bij inademing van een hoge dosis kan longoedeem, vaak pas na enkele uren, optreden.

• De stof is ook milieugevaarlijk (zeer giftig voor in water levende organismen).

[bewerk] Externe links

• European Chemical Substances Information System
• International Chemical Safety Card (Nederlands)

Bronnen en referenties:

European Union Risk Assessment Report, Acrolein-, Volume 7 (2001). ISBN 92-894-0501-5. (Beschikbaar op de website van het European Chemical Substances Information System)