Berlijnse Luchtbrug
Van Wikipedia
Via de Berlijnse Luchtbrug werd de stad West-Berlijn door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië bevoorraad ten tijde van de Koude Oorlog tussen 26 juni 1948 en 12 mei 1949.
Inhoud |
[bewerk] Aanleiding
Midden in de Sovjet-bezettingszone van Duitsland lag Berlijn, dat na de overwinning van de geallieerden op Nazi-Duitsland was opgedeeld in een Amerikaanse, een Britse, een Franse en een Sovjet-sector. Toen in de westelijke bezettingszones de D-mark werd ingevoerd, verklaarde Stalin dat dat in strijd was met de gezamenlijke afspraken. Als reactie hierop sloot hij de toegangswegen af en startte daarmee de blokkade van Berlijn.
[bewerk] Start van de luchtbrug
Over het gebruik van de landwegen tussen westelijk Duitsland en Berlijn bestond geen verdrag, over het gebruik van de luchtcorridors naar Berlijn echter wèl. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Amerikanen ervaring opgedaan met een luchtbrug voor de bevoorrading van de troepen van Chiang Kai-shek in China over de Himalaya. Overleg tussen de Amerikanen en de Britten leidde op 25 juni 1948 tot de instelling van de luchtbrug. Het eerste, Amerikaanse, toestel landde op 26 juni op de luchthaven Tempelhof. Hiermee werd de Amerikaanse Operatie Vittles gestart. De Britse Operatie Plain Fare volgde twee dagen later. De Fransen die ook een sector in Berlijn hadden deden niet mee: zij hadden hun vliegtuigen nodig in Indo-China, waar zij een onafhankelijkheidsoorlog uitvochten.
[bewerk] Logistiek systeem
In het begin werd uitgegaan van 750 ton vracht per dag. Na een reorganisatie door generaal William H. Tunner, die ook de Himalaya-luchtbrug had georganiseerd, werd eind juli 1948 reeeds 2.000 ton per dag vervoerd. Het record werd bereikt op 15/16 april 1949, waarbij 12.849 ton vracht werd vervoerd via 1.398 vluchten binnen 24 uur.
Om deze enorme hoeveelheid vluchten te verwerken was het volgende systeem opgezet:
- De luchtkorridors werden voor eenrichtingsverkeer ingesteld. Er werd gevlogen vanaf Hamburg en Frankfurt am Main naar Berlijn en van Berlijn naar Hannover.
- De vliegtuigen vlogen op vijf hoogtes.
- Een piloot mocht één poging doen om te landen. Mislukte dit, dan moest hij met zijn vracht terug naar West-Duitland.
Door dit systeem kon in Berlijn iedere drie minuten een vliegtuig landen. Na het lossen (binnen een half uur) ging het vliegtuig weer leeg terug naar West-Duitsland.
[bewerk] Resultaat
In totaal waren van juni 1948 tot mei 1949 ongeveer 2,3 miljoen ton vracht, waaronder 1,44 miljoen ton kolen, 490.000 ton levensmiddelen en 160.000 ton bouwmaterialen voor de uitbouw van de luchthavens vervoerd. Bij de ongeveer 278.000 vluchten kwamen meerdere dodelijke ongevallen voor. In totaal kwamen 78 mensen bij deze ongevallen om het leven.
