Beugel (tandheelkunde)
Van Wikipedia
In de tandheelkunde is een beugel is een hulpmiddel waarmee de stand van het gebit kan worden gecorrigeerd. Beugels oefenen krachten op de tanden en kiezen uit, waardoor deze van plaats gaan veranderen. Het tandheelkundig specialisme dat zich hiermee bezighoudt heet orthodontie. Er zijn vier verschillende hoofdtypen beugels:
- Uitneembare apparatuur
Deze beugels zijn van kunsthars en kunnen door de patiënt zelf uit de mond worden genomen. Er zijn twee soorten: 1) de plaatbeugel, deze bevindt zich om het onder- of bovengebit en 2) de activator, een vrij grote kunsthars beugel die zowel om als tussen het onder- en bovengebit loopt. De activator wordt ook wel blokbeugel genoemd.
- Vaste apparatuur
Vaste beugels zitten met kleine metalen plaatjes (brackets of slotjes) op de tanden en kiezen vast. In deze slotjes wordt een dunne metalen draad geplaatst, waarmee krachten op de gebitselementen worden uitgeoefend.
- Buitenbeugel
Deze beugels lopen buiten de mond. De officiële vakterm voor buitenbeugel is headgear. De meest bekende buitenbeugels zijn de nekbeugel en de petjesbeugel.
- Retentiebeugels
Retentiebeugels dienen ervoor om de tanden en kiezen na afloop van een beugelbehandeling zo goed mogelijk in de gecorrigeerde stand te houden. Er bestaan uitneembare (plaatbeugels) en vaste afbouwbeugels (retentiespalken). Uitneembare afbouwbeugels worden meestal na verloop van tijd alleen nog maar 's nachts gedragen. Retentiespalken zijn meestal kleine metalen draden die achter de tanden vastzitten.
Vaak worden er bij een behandeling verschillende beugels gebruikt. De orthodontist bepaalt van tevoren aan de hand van uitgebreid onderzoek van gebitsmodellen, foto's en röntgenfoto's welke beugels het meest geschikt zijn. Ook worden er van de patiënt schedelröntgenfoto's gemaakt, waaraan allerlei metingen worden verricht (cefalometrie). Soms is het nodig dat er voor een orthodontische behandeling kiezen moeten worden getrokken. Beugels moeten regelmatig door de orthodontist worden bijgesteld en/of aangepast. Beugelbehandelingen duren meestal zo'n anderhalf tot drie jaar.
Naast de hierboven beschreven beugels, die bedoeld zijn om de stand van het gebit te veranderen, zijn er ook beugels (mandibulaire repositie apparaten of MRA) die tijdens de slaap gebruikt worden door patiënten die snurken of last hebben van obstructieve slaapapneu. Deze beugels houden 's nachts de onderkaak en de daarmee verbonden weke delen naar voren, waardoor de vernauwde bovenste luchtweg van deze patiënten wordt verruimd. De beugels lijken veel op activatoren.
